ارائه مدل ساختاری پیش بینی فرسودگی شغلی مدیران آموزش عالی برحسب کیفیت زندگی کاری، تعهد سازمانی و مدیریت دانش

هدف از این تحقیق ارائه مدل ساختاری پیش بینی فرسودگی شغلی مدیران دانشگاه آزاد منطقه یک بر اساس ابعاد کیفیت زندگی کاری، تعهد سازمانی و مدیریت دانش است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری مورد بررسی این تحقیق شامل۶۶۰ نفر از مدیران دانشگاه آزاد اسلامی منطقه یک که در سال تحصیلی ۹۲-۹۱ مشغول به خدمت بودند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه­ای، و با استفاده از جدول مورگان تعداد۲۵۰ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­های تحقیق، از سه پرسش نامه فرسودگی شغلی مسلک و جکسون (۱۹۸۱)، کیفیت زندگی کاری والتون (۱۹۷۳)، تعهد سازمانی می یر (۱۹۹۰) و مدیریت دانش شرون لاوسون (۲۰۰۳) استفاده گردید که با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ پایایی کلیه پرسشنامه­ها محاسبه گردید که از پایایی مناسب برخوردار بودند. نتایج ضریب همبستگی، رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر نشان داد که: کلیه ابعاد کیفیت زندگی کاری قادر به پیش­بینی متغیر فرسودگی شغلی بود. دو بعد تعهد عقلانی و تعهد هنجاری به ترتیب به میزان ۴۴/۰و ۳۹/۰ قادر به پیش بینی فرسودگی شغلی بودند. تنها سه بعد مدیریت دانش، (دانش آفرینی، جذب دانش و کاربرد دانش) به ترتیب قادر به پیش بینی فرسودگی شغلی بودند. ارائه مدل ساختاری پیش بینی فرسودگی شغلی مدیران براساس کیفیت زندگی کاری، تعهد سازمانی و فرسودگی شغلی.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، کیفیت زندگی کاری ، تعهد سازمانی ، مدیریت دانش ، دانشگاه آزاد اسلامی ، مدیران