بررسی تاثیر آموزش پیشگیری از سوء رفتار جنسی بر دانش، نگرش و عملکرد والدین در حفاظت از کودکان سنین مدرسه در پرستاران والد شاغل در بیمارستان الهندیه شهر کربلا ۲۰۲۲

مقدمه: کودک آزاری یک مشکل جهانی با عواقب جدی مادام العمر است. علیرغم بررسی های ملی اخیر در چندین کشور با درآمد کم ومتوسط، داده های بسیاری از کشورها هنوز وجود ندارد. کودک آزاری سوء استفاده و بی توجهی است که برای کودکان زیر ۱۸ سال رخ می دهد . این شامل انواع بدرفتاری فیزیکی یا عاطفی، سوء استفاده جنسی، سهل انگاری و استثمار تجاری یا دیگر است که منجر به آسیب واقعی یا بالقوه به سلامت کودک می شود.مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش پیشگیری از سوء استفاده جنسی از کودکان بر آگاهی، نگرش و والدین در حمایت از کودکان مدرسهای پرستاران والدین شاغل در بیمارستان الهندیه کربلا انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی- نیمه تجربی بر روی ۱۵۰ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان الهندیه کربلا به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه CSA (آزار جنسی کودکان) که توسط چن سال ۲۰۰۵ مورد استفاده قرار گرفت. پس از کسب مجوز از مدیریت بیمارستان, پرستاران گروه آزمایش وارد مطالعه شدند و۳ جلسه آموزشی دریافت کردند . تجزیه و تحلیل در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تجزیه و تحلیل شد .یافته ها :بر اساس نتایج والدین در گروه آزمون شامل ۴۴ مرد ۵۸/۷) درصد) و ۳۱ زن ۴۱/۳) درصد) و در گروه کنترل شامل ۴۹ مرد ۶۵/۳) درصد) و ۲۶ زن ۳۴/۷) درصد) بوده اند. نتیجه ی آزمون کای دو اختلاف معناداری بین توزیع جنسیت دو گروه نشان نداد(.(P=۰/۴۰۰ بیشترین تعداد والدین در گروه آزمون ۴۱/۳) درصد) و گروه کنترل ( ۳۶/۰ درصد ) دارای تحصیلات لیسانس بودند. نتیجه ی آزمون کای دو اختلاف معناداری بین توزیع سطح تحصیلات والدین دو گروه نشان نداد /۵۱۷) میزان افزایش امتیاز آگاهی در والدین گروه آزمون بطور معناداری بیشتر از والدین گروه کنترل بوده است( .(P>۰/۰۰۱ امتیاز نگرش والدین در مورد آزار جنسی کودکان در گروه آزمون بطور متوسط ۰/۲۳ واحد افزایش و در گروه کنترل ۰/۰۹ کاهش داشته است. نتیجه ی آزمون من- ویتنی اختلاف معناداری بین دو گروه نشان داد و میزان افزایش امتیاز نگرش در والدین گروه آزمون بطور معناداری بیشتر از والدین گروه کنترل بوده است(.(P=۰/۰۳۶ بر اساس نتایج ازمون ویلکاکسون، در گروه آزمون امتیاز عملکرد در مورد آزار جنسی کودکان در بعد از مداخله بطور معناداری بیشتر از قبل مداخله بوده است .(P>۰/۰۰۱) ولی در گروه کنترل اختلاف معناداری در امتیاز والدین قبل و بعد مداخله مشاهده نشد(.(P=۰/۱۳۲بحث و نتیجه گیری : برنامه آموزش کودک آزاری ، برنامه آموزشی مناسبی برای ارتقای شایستگی و اطمینان پرستاران در گزارش موارد مشکوک به کودک آزاری و بی توجهی است

کلیدواژه ها:

سوء رفتار جنسی ، کودک سن مدرسه ، آموزش پیشگیری