اختلال وسواس اجباری و سابقه COVID-۱۹ در بزرگسالان ایرانی

مقدمه و هدف: از زمانی که اولین موارد ابتلا به کووید-۱۹ گزارش شده است، جنبه های مختلف زندگی بسیاری از مردم درسراسر جهان تحت تاثیر این بیماری همه گیر قرار گرفته است. اختلالات روانی یکی از مشکلات عمده ای است که در طول این شیوع افزایش یافته است. اختلال وسواس اجباری ( OCD)یکی از این اختلالات روانپزشکی قابل درمان رایج است که بیماران از افکار مزاحم اجباری و رفتارهای تکراری رنج می برند. علاوه بر این، رابطه بین سابقه درگیری قبلی COVID-۱۹ و OCD اندازه گیری نشده است. این مطالعه با هدف بررسی شیوع OCD در دوران همه گیری کووید-۱۹ در اصفهان انجام شده است.روش کار: این یک پیمایش مقطعی است. ما سابقه درگیری COVID-۱۹ را در ۱۳۴ بزرگسال بالای ۱۸ سال با تکنیک غیرتصادفی ساده از چهار منطقه اصفهان در شهریور ۱۴۰۰ جمع آوری کردیم. نمره پرسشنامه مادزلی به عنوان معیاری برای شناسایی OCD استفاده شد . این پرسشنامه مشتمل بر ۳۰ عبارت با نمره برش ۱۵ است. برای تجزیه و تحلیل متغیرهای طبقه بندی شده از آزمون کای دو استفاده شد و P-value کمتر از ۰/۰۵ از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: داده ها نشان داد که ۲۱.۶ درصد از پاسخدهندگان مبتلا به OCD بودند. از نظر آماری، تجزیه و تحلیل ارتباط معناداری بین OCD و سابقه درگیری COVID-۱۹ نشان داد(.(p=۰/۰۱۴ همچنین بین از دست دادن بستگان نزدیک و OCD رابطه وجود دارد((p=۰/۰۰۰نتیجه گیری: OCD و سابقه درگیری COVID-۱۹ از نظر آماری رابطه معنیداری دارند. شرکت کنندگانی که خویشاوندان نزدیک خود را از دست داده اند، نسبت به گروه مقایسه، بروز OCD بالاتری دارند.

کلیدواژه ها:

کووید-۱۹ ، اختلال وسواس اجباری ، اپیدمیولوژی