پیش بینی طرحواره های ناسازگار اولیه و هوش هیجانی در فرزندان جانبازان بر اساس سبک های فرزندپروری والگوهای ارتباطی خانواده

هدف پژوهش حاضر پیش بینی طرحواره های ناسازگار اولیه و هوش هیجانی بر اساس سبکهای فرزندپروری و الگوهای ارتباطی خانواده بود.روش پژوهش توصیفی - همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه فرزندان جانبازان بالای ۲۰سال در شهر اصفهان بودند. حجم نمونه محاسبه شده ۳۴۲ نفر از فرزندان جانبازان بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه ۷۵ گویه ای یانگ (۱۹۸۸) ، شیوه فرزند پروری سهلگیرانه تاثیر مثبتی بر هوش هیجانی فرزندان جانبازان دارد اما از طرفی فرزندان این خانواده ها که از کنترل اجتناب می کنند و خود فرزندان اعمالشان را تنظیم می کنند در فضای آزادی بیش از حد فرزندان دارای خود کنترلی ضعیف می شوند. فقط شیوه فرزندپروری مقتدرانه است که فضای تعامل گسترده بین اعضای خانواده فراهم می آورد.در این خانواده ها سطوح بالای گفت وشنود وهمنوایی باعث پذیرش وروابط نزدیک افراد خانواده می شود .در این فضای دلپذیر هم محبت بسیار و هم وضع قوانین و پیگیری های فرزند باعث می شود افراد محرومیت هیجانی کمتری احساس شود. بنابراین از طریق شیوه های فرزند پروری قاطع و استبدادی می توان محرومیت هیجانی را پیش بینی کرد. از طریق جهت گیری های گفت و شنود و همنوایی، با شیوه فرزندپروری استبدادی، طرحواره ناسازگار آسیب پذیری نسبت به بیماری و از طریق شیوه فرزندپروری استبدادی و سهلگیرانه می توان هوش هیجانی فرزندان جانبازان را پیش بینی کرد.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، هوش هیجانی ، سبک های فرزند پروری ، الگوهای ارتباطی خانواده