تدوین یک مدل شبیه سازی-بهینه سازی فازی به منظور تخمین بهینه فراسنجهای آبخوان محصور
محل انتشار: مجله مهندسی منابع آب، دوره: 12، شماره: 40
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 47
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WEJMI-12-40_006
تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402
چکیده مقاله:
برای مدیریت صحیح منابع آب زیرزمینی به عنوان یکی از منابع اصلی، تخمین دقیقی از پارامترهای آبخوان لازم است. روش های موجود مدیریت آب های زیرزمینی، به منظور سادگی، عدم قطعیت های پارامترهای آزمایش پمپاژ را نادیده می گیرند. در این تحقیق، یک مدل شبیه سازی-بهینه سازی فازی به منظور درنظر گرفتن عدم قطعیت ها در تعیین پارامترهای آبخوان تدوین شده است. مدل شبیه سازی-بهینه سازی فازی مذکور قادر است با توجه به حداقل سازی اختلاف بین افت مشاهداتی و افت محاسباتی، پارامترهای آبخوان محصور را بخوبی تخمین زند. روش پیشنهادی بر روی داده های یک آزمایش پمپاژ واقعی در آبخوان محصور آزمایش و نتایج آن با حل گرافیکی مدل تایس مورد مقایسه قرار گرفته است. با قیاس چندین شاخص خطای آماری برمبنای نتایج مدل پیشنهادی و حل گرافیکی مدل تایس، عملکرد دو مدل مذکور، بررسی گردیده است. بعنوان مثال، میانگین قدر مطلق خطای نسبی مدل پیشنهادی و حل گرافیکی مدل تایس، به ترتیب ۰/۶۹ و ۱/۱۳ درصد بوده که نشان دهنده دقت مناسب مدل پیشنهادی نسبت به حل گرافیکی تایس است و لذا می تواند بعنوان جایگزین حل گرافیکی تایس منظور گردد. در بخش دوم، با انتخاب دبی به عنوان پارامتر غیرقطعی، مدل بهینه سازی فازی برمبنای روش تبدیل فازی، توسعه داده شده است. برمبنای نتایج مدل فازی مذکور، میزان تاثیر این عدم قطعیت در تخمین بهینه پارامترهای آبخوان محصور مورد بررسی قرار گرفته و بازه تغییرات پارامترهای آبخوان در برش های فازی مختلف، تعیین گردیده است. بررسی نتایج مدل فازی توسعه داده شده، نشان می دهد که تاثیر عدم قطعیت دبی، در تخمین پارامتر آبخوان محصور زیادتر از می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عاطفه دل ناز
دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی، بخش مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست، دانشکده مهندسی، دانشگاه شیراز.
غلامرضا رخشنده رو
استاد تمام بخش مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست، دانشکده مهندسی، دانشگاه شیراز،
محمدرضا نیکو
دانشیار بخش مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست، دانشکده مهندسی، دانشگاه شیراز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :