شناسایی و اعتباریابی مدل سرمایه فرهنگی از دیدگاه مدیران آموزش و پرورش

هدف مقاله حاضر شناسایی مولفه های سرمایه فرهنگی از منظر مدیران آموزش و پرورش بود. روش پژوهش حاضر ترکیبی/ اکتشافی(کیفی- کمی) و نوع پژوهش کاربردی بود. مشارکت کنندگان در پژوهش در بخش کیفی صاحب نظران و مدیران شاغل در آموزش و پرورش شهر خرم آباد در سال ۱۳۹۸بودند که از بین آنان ۱۳ نفر با روش نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی ۸۶ نفر با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابتدا با رویکرد اکتشافی و مطالعه ادبیات موجود و بر اساس دیدگاه خبرگان، از بین مولفه های متعدد و متنوع سرمایه فرهنگی، مولفه های مرتبط با مدیران آموزش و پرورش استخراج شدند. در گام دوم با به کارگیری تکنیک دلفی، بر اساس مولفه ها و ابعاد شناسایی شده، پرسشنامه محقق ساخته طراحی و تدوین گردید. برای اعتبار پرسشنامه از دیدگاه استادان استفاده و پایایی نیز با آزمون کرونباخ ۸۹/۰ حاصل شد. یافته های پژوهش نشان داد که سرمایه فرهنگی در نزد مدیران آموزش و پرورش در قالب ۴ بعد «فردی»، «اجتماعی»، «سازمانی» و «فناوری»  و ۱۹ مولفه است. در نهایت مدل پیشنهادی سرمایه فرهنگی بر اساس معیار نیکویی برازش (GOF) برابر با ۸۱/۰ به دست آمد که از  ۳۵/۰ بیشتر و در نتیجه مدل از برازش مناسبی برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

اعتباریابی ، سرمایه فرهنگی ، مدیران آموزش و پرورش ، مدل