بررسی اثرات تغییر اقلیم بر افزایش سطح آب دریای عمان و خلیج فارس

تغییرات اقلیم در بالا آمدن سطح آب های آزاد موثر بوده است. با توجه به اثرات آن در مدیریت سواحل و بنادر، افزایش سطح آب ها را بایست با استفاده از روشهای مناسب بررسی نمود. در تحقیق حاضر تاثیر تغییرات اقلیم در افزایش سطح آب دریا در ساحل جنوب ایران بررسی می گردد. پیش بینی کننده های بالا آمدن سطح آب دریا از متغیرهای آب و هوایی تعیین و برای انتخاب در میان متغیرهای مختلف شبیه سازی در این تحقیق از روش رگرسیون گام به گام استفاده شد. برای ارزیابی اثرات تغییر اقلیم از نتایج شبیه سازی متغیرهای آب و هوایی تحت سناریوی تغییر اقلیم A۱b توسط یک مدل GCM به نامCGCH۳ استفاده شده است. دو مدل شبکه عصبی-موجک و نروفازی-موجک برای بررسی ارتباط بین متغیرهای اقلیمی و تغییرات سطح دریا توسعه داده شد. در این مدل ها از تئوری موجک برای تفکیک سری های زمانی داده های ورودی و خروجی استفاده شد و سپس از تئوری های سیستم استنتاج عصبی-فازی و شبکه عصبی برای ایجاد ارتباط بین اجزای پیش بینی کننده ها و پیش بینی شونده ها استفاده شد. نتایج مدل های مختلف به کار رفته در سناریو تغییر اقلیم، طیف وسیعی از تغییرات سطح دریا در ایستگاه های مختلف را نشان داد. مدل منتخب (Anfis-Haar) که دارای شاخص عملکرد بهتری نسبت به سایر مدل ها بود، نشان داد که سطح آب دریا از ۴۸ سانتیمتر در منهی الیه غربی خلیج فارس تا ۱۶ سانتیمتر در شرق دریای عمان تغییر می نماید. بنظر می رسد میزان تغییرات در آبهای کم عمق و محصور بیشتر از مناطقی باشد که در مجاورت آب های آزاد قرار دارند.

کلیدواژه ها:

سناریوی تغییر اقلیم ، افزایش سطح دریا ، شبکه عصبی-موجک DWNN و نروفازی-موجک DWANFFS