نقش میانجی گری بهزیستی روان شناختی در رابطه بین تاب آوری و ارتباط مثبت در مدرسه

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه­ای بهزیستی روان شناختی در رابطه­ بین تاب­آوری و ارتباط مثبت در مدرسه انجام شد.روش شناسی پژوهش: به این منظور، از جامعه ۲۷۴۴ نفری دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر بهبهان، ۳۳۸ نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به ­عنوان نمونه آماری تعیین و با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب گردید. داده­های لازم با استفاده از پرسشنامه­های تاب­آوری کانر و دیویدسون (Conner & Davidson,۲۰۰۳)، ارتباط مثبت در مدرسه بتی همر و کهل (Beaty, Homer & Kahle, ۲۰۰۴) و بهزیستی روان شناختی کارول ریف (Carol Ryff, ۱۹۸۹)، جمع آوری و با استفاده از نرم­افزارهای SPSS و Amos تحلیل گردید. مدل­یابی معادلات ساختاری به منظور آزمون روابط بین متغیرها در مدل مفروض استفاده شد.یافته­ها: نتایج نشان داد شاخص­های برازش (مطلق، تطبیقی و مقصد) مدل واسطه ای متغیر بهزیستی روان شناختی (با انجام برخی اصلاحات)، به طور معنادار در وضعیت مطلوبی قرار دارد. همچنین نتایج نشان داد بر اساس مدل مفروض، متغیرهای تاب­آوری ۱۵/۰ و بهزیستی روان شناختی ۱۲۳/۰ از پراکندگی نمرات ارتباط مثبت در مدرسه را تبیین می­کنند و اثر غیر مستقیم تاب­آوری بر ارتباط مثبت در مدرسه با واسطه گری بهزیستی روان شناختی ۱۳۱/۰ است که از نظر آماری معنادار است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، ارتباط مثبت در مدرسه ، بهزیستی روان شناختی ، مدرسه