بررسی کارایی صنایع تبدیلی در ایران

هدف از این پژوهش بررسی کارایی صنایع تبدیلی کشاورزی ایران می باشد. بدین منظور داده هایی شامل مقدار سرمایه، تعداد نیروی کار، مواد اولیه مصرفی و مقدار مصرف انرژی در فاصله سال های ۸۹- ۱۳۷۹ از پانزده واحد صنایع تبدیلی در ایران گرد آوری و با استفاده از تحلیل پوششی داده ها کارایی آن ها اندازه گیری شد. این واحدها بر اساس نوع تولیداتشان به دو گروه قند و صنایع غذایی تقسیم شدند. در گروه قندها، میانگین کارایی فنی ۹۵ درصد و در گروه صنایع غذایی، تقریبا ۸۲ درصد و میانگین کارایی فنی همه واحدها ۷۷ درصد بدست آمد. با توجه به کارایی مدیریتی بالا نسبت به کارایی مقیاس، مشخص شد که مهم ترین علت ناکارایی فنی بهینه نبودن مقیاس واحدها می باشد. رشد بهره وری صنایع قند به طور میانگین ۳/۰ درصد و کل صنایع مورد بررسی حدود ۳ درصد بدست آمد. مهم ترین منشا رشد بهره وری در صنایع قند تغییرات فناوری و در کل صنایع مورد بررسی رشد کارایی فنی می باشد. میانگین رشد بهره وری صنایع غذایی دارای ۷ درصد منفی می باشد و این در حالی است که کارایی فنی و تغییرات فناوری رشد داشته اند.

کلیدواژه ها:

کارایی ، بهره وری ، صنایع تبدیلی ، تحلیل پوششی داده ها ، بازدهی نسبت به مقیاس