القای پاسخ های دفاعی و کنترل بیولوژیک بیماری کپک آبی میوه سیب Penicillium expansum به وسیله ی مخمر (A۱) Rhodotorula mucilaginosa

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 104

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RPPM-1-4_005

تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1402

چکیده مقاله:

در این تحقیق، جدایه­ی  A۱از مخمر Rhodotorula mucilaginosaبرای کنترل کپک آبی سیبPenicillium expansum به کار گرفته شد. آزمون تست تقابل، متابولیت­های خارج سلولی و مواد فرار در آزمایشگاه برای ارزیابی قدرت بیوکنترلی مخمر به­کار برده ­شد. این جدایه از مخمر رشد قارچ P. expansumرا کاهش داد. در آزمون کشت تقابل، میزان کاهش رشد ۹۷/۶۰ درصد، در مورد گاز فرار ۵۷/۹۰ درصد، و در تست متابولیت های خارج سلولی ۳۶/۸۳ درصد بود. در آزمایش های انباری، چاهک ایجاد شده روی سیب با ۴۰ میکرولیتر سوسپانسیون مخمر آنتاگونیست و ۲۴ ساعت بعد با ۲۰ میکرولیتر سوسپانسیون قارچ عامل بیماری مایه­زنی شد. سیب­های مایه­زنی شده در۲۰ و ۵ درجه­ی سانتی­گراد در انبار قرار گرفتند. مساحت لکه­ها در روی سیب­های تیمار شده با مخمر در هر دو دما در مقایسه با شاهد، کاهش معنی­داری نشان دادند. در قسمت دوم آزمایش، توانایی مخمر در القاء دو آنزیم پراکسیداز و کاتالاز و همچنین ترکیبات فنلی در بافت میوه ی سیب بررسی شد. میزان فعالیت آنزیم­های پراکسیداز ،کاتالاز و میزان ترکیبات فنلی کل در روزهای دوم، چهارم، ششم، هشتم و دهم بعد از مایه­زنی عامل بیماری اندازه­گیری شد. این جدایه­ی مخمری، فعالیت آنزیم­های پراکسیداز و کاتالاز را افزایش داد که این افزایش در روز ششم بعد از مایه­زنی عامل بیماری، به حداکثر میزان خود رسید. بیش ترین میزان کل ترکیبات فنلی نیز در سیب های آلوده­ی تیمار شده با جدایه­ی مخمر در روز ششم بعد از مایه­زنی دیده شد که نسبت به شاهد آب مقطر به ­طور معنی­داری افزایش یافته بود.

نویسندگان

جلال غلام نژاد

کارشناس ارشد گروه گیاهپزشکی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران.

حسن رضا اعتباریان

استاد گروه گیاهپزشکی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران.

فاطمه ناصری نسب

کارشناس ارشد گروه گیاهپزشکی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Alavifard f. ۲۰۰۸. Investigation biological control of grey mold by ...
  • Arras G and Arru S. ۱۹۹۹. Integrated control of postharvest ...
  • Batta YA. ۲۰۰۴. Effect of treatment with Trichoderma harzianum Rifai ...
  • Bradford MM. ۱۹۶۷. A rapid sensitive method for the quantification ...
  • Conrath U, Pieters CMJ and Mauch Mani B. ۲۰۰۲. Priming ...
  • Dennis C, Webster J. ۱۹۷۱. Antagonistic properties of species-groups of ...
  • Droby S, Chalutz E, Horev B, Cohen L, Gaba V, ...
  • Du Z and Bramlage WJ. ۱۹۹۵. Peroxidative activity of apple ...
  • Elad, Y., Chet, I. ۱۹۸۷. Possible role of competition for ...
  • El-Ghaouth A, Wilson CL and Wisniewski M. ۱۹۹۸. Ultrastructural and ...
  • Etebarian HR, Sholberg PL, Eastwell KC and Sayler RJ. ۲۰۰۵. ...
  • Gong Y, Toivonen PMA, Lau OL and Wiersma PA. ۲۰۰۱. ...
  • Gullino ML, Migheli Q and Mezzalama M. ۱۹۹۵. Risk analysis ...
  • Lillbro M. ۲۰۰۵. Biocontrol of Penicillium roqueforti on grain-a comparison ...
  • Lima G, De Curtis F, Castoria R and De Cicco ...
  • Pierson CF, Leponis MJ and McColloch LP. ۱۹۷۱. Market Diseases ...
  • Ramamoorthy V and Samiyappan R. ۲۰۰۱. Induction of defense related ...
  • Schlumbaum A, Mauch F, Vogeli U and Boller T. ۱۹۸۶. ...
  • Vero S, Mondino P, Burgaeno J, Soubes M and Wisniewski ...
  • Wilson CL and Wisniewski M.E. ۱۹۹۴. Biolgical Control of Postharvest ...
  • Wisniewski ME and Wilson CL. ۱۹۹۲. Biological control of postharvest ...
  • نمایش کامل مراجع