بررسی کارکرد رنگ در دیوان مولوی کرد
محل انتشار: پژوهشنامه ادبیات کردی، دوره: 4، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 86
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOKI-4-1_005
تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1402
چکیده مقاله:
یکی از موثرترین ابزارهای آفرینش هنری-ادبی، رنگ است؛ چرا که رنگ، نه فقط پدیده ای طبیعی، بلکه واقعیتی روان شناختی و زیباشناختی محسوب می شود و با تصویرسازی های ادبی، نقش مهمی در القای مفاهیم مختلف به مخاطبان دارد؛ از این رو تفسیر و تحلیل کارکرد رنگ در آثار شعری شعرا، می تواند مخاطب را با جهان فکری آن ها آشنا کند و بسیاری از حالات روحی و زوایای پنهان شخصیتی خالق اثر هنری را بیان نماید. بنابراین، نوشتار حاضر برآن است تا با روش توصیفی-تحلیلی، رویکرد مولوی کرد را نسبت به رنگ ها نشان دهد و با ارائه ی تحلیلی در این زمینه، تصویر و توصیفی از روحیات و ابعاد شخصیتی شاعر را ارائه دهد. بررسی ها بیانگر آن است که رنگ ها و تنوع آنها در شعر مولوی کرد از بسامد قابل توجهی برخوردار است که در این میان رنگ سیاه، زرد، سفید و سبز به خاطر اوضاع اجتماعی زمان شاعر، اتفاقات و حوادث زندگی شخصی و همچنین اعتقادات و باورهای دینی وی، حضور برجسته ای دارد. افزون براین، بسامد بالای رنگ سیاه و تیره در سروده های شاعر، نشان از غلبه ی روحیه ی یاس و دلمردگی در مقطعی از زندگی شاعر دارد که اتفاقات ناگواری از قبیل بیماری، مرگ فرزند و همسر می تواند در این رویکرد دخیل بوده باشد.
نویسندگان
خلیل بیگزاده
دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه رازی کرمانشاه
آرش امین پور
کارشناسی ارشد تاریخ ایران اسلامی
عطا الماسی
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات تطبیقی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :