بررسی تطبیقی تجلی جمال محبوب در دیوان ابن فارض و ملای جزیری

یکی از مباحث مهم و قابل توجه در عرفان اسلامی، مبحث تجلی است. به گونه ای که شعرای اهل عرفان و تصوف در اکثر دیوان اشعار خود به صورت گسترده به موضوع حسن و جمال محبوب پرداخته اند. دیوان شاعر عارف عرب زبان، ابن فارض (۵۷۶-۶۳۲ ق) و ملای جزیری کرد (۹۷۵- ۱۰۵۰ق)، سرشار از تجلی جمال محبوب است و نام آنان در حوزه عرفان و تصوف در کنار نام کسانی همچون شیخ شهاب الدین سهروردی، ابن عربی، صدرالدین قونوی، مولوی بلخی و مولانا خالد شهرزوری جای گرفته است و اشعار آنان که مزین به موضوع زیبایی بودند، در حلقه های ذکر صوفیه سروده می شده اند. در این مقاله دیوان اشعار این دو شاعر عارف، با تکیه بر زیبایی جمال محبوب، به روش توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که اشعار هر دو شاعر وجه تشابه فراوانی به هم دارند. این تشابهات بیان می دارند که موضوع حسن و جمال در هر زمان و به هر زبان، از حیث محتوی و شیوه بیان، از یک سرچشمه فکری و فطری جاری شده است.

کلیدواژه ها:

عرفان اسلامی ، جمال محبوب ، تجلی ، ابن فارض ، ملای جزیری