بررسی رابطه رفتار گروه های مرجع دیجیتال با توسعه گردشگری مطالعه موردی گردشگران شهر مشهد

تحولات پیچیده و پرشتاب جهانی در عرصه های علم، فناوری، ارزش ها و معیارها، باعث شده تا سازمان ها، موسسه های موفق جهانی، اهداف و روش های خود را در جهت شناخت هر چه بیشتر مشتریان هدایت کنند. در جریان تصمیم گیری ها، کنش ها و حتی شکل گیری نگرش انسان ها در جامعه، عواملی چند نقش آفرینند که از جمله مهم ترین آنها افراد یا گروه هایی هستند که مبنا و معیار قضاوت و ارزیابی کنشگران اجتماعی قرار می گیرند .گروههای مرجع دیجیتال الگوهایی هستندکه افراد در هنگام داوری و ارزیابی شیوه های اجرایی نقش هایشان درنظر می گیرند. یکی از عواملی که پیش بینی می شود بر سطح تقاضای یک مقصد گردشگری توسط گردشگران تاثیرگذار باشد، رفتار این گروه ها می باشد. در این راستا پژوهش حاضر انجام شد که به لحاظ هدف کاربردی، از نظر جمع آوری داده ها توصیفی، از نظر نحوه تجزیه و تحلیل داده ها به صورت کمی و از نظر تحلیل به صورت همبستگی می باشد. ابزار گردآوری، پرسشنامه استاندارد پارک و لسیج (۱۹۹۷) برای متغیر رفتار گروه های مرجع دیجیتال و پرسشنامه کریس و همکاران(۲۰۰۶) برای متغیر توسعه گردشگری می باشد.نحوه جمع آوری اطلاعات پیمایشی و میدانی و کتابخانه ای می باشد. برای پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ و برای روایی سازه از تحلیل بارهای عاملی تاییدی استفاده گردید. برای انجام این تحلیل ها از نرم افزارهای آماری SPSS ۲۵ و Lisrel استفاده شده است. جامعه آماری نیز کلیه گردشگران شهر مشهد و روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس و حجم نمونه ۳۸۴ نفر می باشد. نتایح نشان داد که، رفتار گروه های مرجع دیجیتال و کلیه مولفه های آن بر توسعه گردشگری مقصد تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه گردشگری ، رفتار مصرف کننده ، گردشگری مجازی ، گروه مرجع ، اینترنت