بررسی آسیب پذیری و شناسایی مودهای خرابی لوله ها در زلزله

یکی از مناسبترین روشها برای بررسی آسیب پذیری لرزه ای تاسیسات نفتی، بررسی خرابی ها در زلزله های گذشته یم باشد. با توجه به اینکه در 50 سال گذشته زلزله های بزرگی در مناطق دارای تاسیسات مهم نفتی (خصوصا پالایشگاه ها) رخ داده است، با بررسی دقیق خسارتهای وارده می توان خسارات احتمالی وارد بر سازه های صنعت نفت در زلزله های آینده را به طور دقیق تری برآورد نمود هرچند که بانک اطلاعاتی قوی از اثرات زلزله در اکثر موارد موجود نمی باشد و از جمله مهمترین اقدامت در صنعت نفت ایجاد بانک های اطلاعاتی از خسارات وارده می باشد. همچنین با بررسی رفتار سازه ها و تجهیزات در زلزله های گذشته می توان نقاط ضعیف، طراحی، اجرا و نگهداری رامشخص کرد. از جمله زلزله های قوی که در نزدیکی مراکز صنعتی اتفاق افتاده است می توان به زلزله های کالیفرنیا 1933 (6/3)، 1952 (7/7)، 1971 (6/6) ، 1979 (6/9) ، 1980 (5/9) ، 1983 (6/5)، آلاسکا 1964 (8/4) ، نیگاتا ژاپن 1964 (7/5) ، ماناگوا نیکاراگوئه 1972 (6/2) ، میاگی کی اوکی ژاپن 1978 (7/5) ، یونان 1981 (6/7) ، و خصوصا زلزله ترکیه که در سال 1999 (7/4) اشاره کرد. اعداد داخل پرانتز ، بزرگای زلزله های بر اساس انرژی امواج درونی زمین می باشند. در این مقاله پس از بررسی اجمالی موارد خاص زلزله های گذشته و خرابی های ناشی از آن ، دلایل توجه ویژه به بررسی خطوط لوله ارایه می شود. در ادامه جدول پیشنهادی نکارندگان برای اولویت بندی رفع اثرات ناشی از آسیب دیدگی خطو لوله ارایه می شود. تعاریف آسیب پذیری لوله ها یکی از مهمترین مباحث این مقاله می باشد که در بخشی از دو بخش رو زمینی و مدفون بررسیی و عوامل آن ارایه شده و ارایه راهکارهای مناسب جهت کاهش آسیب پذیری لوله در زلزله در انتهای مقاله آورده شده است.

کلیدواژه ها:

زلزله ، لوله ، زمین لرزه ، آسیب پذیری ، بهسازی ، گسلش ، روانگرایی ، زمین لغزه