بررسی تاثیر برنامه آموزش فلسفه به کودکان بر رشد مهارت های زندگی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی

هدف از این مطالعه، اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان بر رشد مهارت های زندگی دانش آموزان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی مدارس دولتی شهر بهبهان به تعداد ۱۴۰۹ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس، ۶۰ نفر از دانش آموزانی که نمره پایین تری در مهارت های زندگی کسب نمودند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۳۰ نفر) و کنترل (۳۰ نفر) قرار گرفتند. در مرحله بعد گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه ۴۵ دقیقه ای در معرض آموزش فلسفه قرار گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه مهارت های زندگی ساعتچی و همکاران (۱۳۸۹) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش فلسفه به کودکان بر رشد مهارت های زندگی (۰۰۱/۰P<، ۰۷۳/۷۴F=)، رشد مهارت های خودآگاهی (۰۰۱/۰P<، ۷۹۲/۴۹F=)، همدلی (۰۰۱/۰P<، ۹۹۶/۲۷F=)، مهارت مدیریت رابطه (۰۰۱/۰P<، ۱۶۳/۸۴F=)، مهارت ارتباطی (۰۰۱/۰P<، ۰۸۲/۴۵F=)، مهارت مدیریت استرس و احساسات (۰۰۱/۰P<، ۴۴۱/۴۶F=)، مهارت داشتن هدف (۰۰۱/۰P<، ۴۹۲/۴۰F=)، مهارت حل مسئله (۰۰۱/۰P<، ۴۰۰/۶۰F=)، مهارت تصمیم گیری (۰۰۱/۰P<، ۵۷۱/۳۵F=)، مهارت تفکر خلاقانه (۰۰۱/۰P<، ۸۰۵/۲۴F=) و مهارت تفکر نقادانه (۰۰۱/۰P<، ۷۵۰/۶۵F=) دانش آموزان تاثیر مثبت و معناداری داشته است.

کلیدواژه ها:

آموزش فلسفه ، مهارت های زندگی ، دانش آموزان ابتدایی