اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و استرس ادراک شده بیماران مبتلا به سرطان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و استرس ادراک شده بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود که به صورت پیش­آزمون، پس­آزمون با گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بخش پاتولوژی بیمارستان های شهر شیراز در سال ۱۳۹۶ بود. ۳۰ نفر از بیماران مبتلا به سرطان به صورت هدفمند از بیمارستان نمازی و با توجه به معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند و به­صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام ۱۵ نفر) قرار گرفتند. برنامه مداخله­ای گروه آزمایش (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه­ای انجام شد. گروه کنترل در این مدت مداخله­ای دریافت نکردند. جهت جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و پرسشنامه استرس ادراک شده استفاده شد. داده­ها با استفاده از میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کوواریانس تک­متغیره (آنکوا) تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش کیفیت زندگی و کاهش استرس ادراک شده بیماران مبتلا به سرطان تاثیر معناداری دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته­های حاصل از پژوهش می­توان بیان کرد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش کیفیت زندگی و کاهش استرس ادراک­شده بیماران سرطانی می­گردد و می­توان از آن به­عنوان روشی کارآمد بهره برد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد" ، " کیفیت زندگی" ، " استرس ادراک شده" ، "سرطان