ضرورت توجه بیش از پیش به آمایش سرزمین؛ در راستای توسعه پایدار کشاورزی وروستایی

سرزمین یک منبع محدود و آسیب پذیر است، اما بسیاری از سودمندی های آن اگر درست مدیریت شود و استفاده صحیحی از آن به عمل آید، طولانی و قابل تجدیدند.آمایش سرزمین در واقع شامل اقدامات ساماندهی و نظام بخشی به فضای طبییی، اجتماعی واقتصادی در سطوح ملی و منطقه ای است که براساس تدوین اصلی ترین تهت گیرییای توسیعه بلندمیدت کشیور در قالیب تلفییق برنامه ریزیهایی از بالا و پایین و با تکیه بر قابلیت ها، توانمندیها و محدودیتهای منطقه ای در یک برنامه ریزی هماهنگ و بلندمدتصورت می گیرد این رویکرد زمینه تعامل میان سه عنصر انسان، فضا و فعالیت و ارائه چیدمان منطقی فعالیت ها در عرصه سرزمینرا فراهم می کند. در این تحقی سعی شده است با تبیین چالشهای توسعه پایدار روستایی و تبیین مفهومی آمایش سرزمین ، به اهمیت توته بیش از پیش به کاربرد آمایش سرزمین در نظام برنامه ریزی کشور پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، توسعه پایدار ، برنامه ریزی