رابطه بین پرخاشگری و کیفیت زندگی در زوجین متقاضی طلاق

مقدمه: طلاق یکی از مسائل شایع بین زوجین است. بسیاری از پژوهش ها به بررسی پرخاشگری در خانواده پرداخته اند اما اینکه کدامیک از انواع پرخاشگری، به ویژه بین زوجین متقاضی طلاق، فراوانی بیشتری دارد، کمتر مورد توجه محققان بوده است. این پژوهش، تعیین رابطه بین پرخاشگری و کیفیت زندگی زوجین متقاضی طلاق بود.  مواد و روش کار: جامعه ی آماری، کلیه ی زوجین متقاضی طلاق و مراجعه کننده به مرکز تحکیم خانواده شهر یزد در سال۱۴۰۰ بودند که ۱۸۰ نفر از آنها به صورت نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه ((AQ و پرسشنامه (WHOQOL-۱۰۰) بود. جهت تحلیل داده ها ازضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری از نرم افزارهای SPSS و Amos استفاده شد. یافته ها: در مجموع، پرخاشگری کمتر از متوسط نظری و کیفیت زندگی، بیشتر از متوسط نظری بوده است. یافته های به دست آمده از ماتریس همبستگی نشان داد بین ابعاد پرخاشگری با ابعاد کیفیت زندگی، رابطه معکوس و معنی دار وجود داشت. مدل معادله ساختاری نیز نشان داد پرخاشگری بر کیفیت زندگی اثر معکوس و معنی دار دارد. در مجموع، متغیر پرخاشگری، ۱۸ درصد از واریانس متغیر کیفیت زندگی را تبیین کرد. شاخص های برازش نشان دهنده مطلوبیت برازش مدل و حمایت داده ها از مدل بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه کیفیت زندگی با پرخاشگری رابطه معکوس و خشم و پرخاشگری بدنی با کاهش سلامت روان رابطه دارند، لازم است متخصصان در حوزه خانواده این مهم را برای اقدامات پیشگیرانه در نظر بگیرند.

کلیدواژه ها:

Couples ، Divorce ، Quality of Life ، Aggression ، زوجین ، طلاق ، کیفیت زندگی ، پرخاشگری