شرایط و آثار نقض علائم تجاری در حقوق ایران و معاهدات بین المللی

برای حفظ حقوق مالک علامت تجاری و به منظور جلوگیری از نقض علامت تجاری، جبران خسارت های وارده به مالکعلامت تجاری ضمانت اجراهای مدنی و کیفری و سایر اقدامات تامینی برای ایجاد حاشیه امنیت در قوانین کشورها پیش بینیمی گردد که کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. بر اساس ماده ی ۳۱ قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی وعلائم تجاری مقرر می دارد: حق استفاده انحصاری از یک علامت به کسی اختصاص دارد که آن علامت را طبق مقررات اینقانون به ثبت رسانده باشد». توجه به این ماده می توان گفت یکی از آثار ثبت علائم تجاری ایجاد حق برای صاحب علامتاست. همچنین عدم استفاده از علائم تجاری به مدت تعیین شده در قانون از موارد زوال حقوق انحصاری ناشی از ثبت علامتتجاری می باشد. به همین علت، کنوانسیون های بین المللی نظیر پاریس و مادرید به امضای کشورهای صنعتی و تولیدی رسیدهاست تا بتوانند از علائم تجاری در سطح بین المللی حمایت کنند. در این مقاله درصدد پاسخگویی به این سوال هستیم که؛شرایط و آثار نقض علائم تجاری در حقوق ایران و معاهدات بین المللی چیست؟ یافته های تحقیق حاکی از آن است که؛ درنظام حقوقی ایران، هیچ گونه ضابطه ای برای تقویم خسارات، پیش بینی نشده و علاوه بر آن در نوع خسارات قابل مطالبه همفراوان ابهام وجود دارد. بنابراین و دست کم بجز در مواردی که استفاده از ملاک های معاهدات بین المللی ممکن می باشد،قانونگذار و رویه قضایی لزوما باید این نقطه ضعف بزرگ را مرتفع نمایند. لذا از اهداف این پژوهش بررسی کنوانسیون ها،معاهدات بین المللی و تطابق آن با قوانین و مقرات ملی، بویژه قانون ثبت اختراعات و علائم تجاری سال ۱۳۸۶ در زمینه شرایطو آثار نقض حقوق علائم تجاری و موضوع اجراء از دیدگاهی موسع بوده تا نقاط ضعف و قوت قوانین موجود با تعمق بیشتریبررسی گردد.

کلیدواژه ها:

نقض ، علائم تجاری ، مالکیت فکری ، جبران خسارت ، ضمانت اجراها