بررسی عوامل موثر در فرایند ساخت شیشه سرامیک متخلخل حاوی فاز بلوری فلوروآپاتیت

امروزه تحقیقات بسیاری بر روی جراحی های ارتوپدی و ترمیم بافت استخوان متمرکز شده است. برای این هدف یک ماده زیست فعال با ساختار متخلخل برای رشد سلول ها نیاز است. یک ساختار متخلخل ایده آل دارای تخلخل های به هم پیوسته با میزان تخلخل و استحکام مناسب همواره مطرح بوده است. ماده بیواکتیو ماده ای است که از یک پاسخ بیولوژیکی خاص در سطح مشترک مواد نتیجه می شود که باعث تشکیل لایه هیدروکسی آپاتیت بر روی سطح و پیوند بین بافت و ایمپلنت می شود. در تحقیق حاضر برای ساخت بدنه متخلخل، پودر شیشه با ترکیب SiO۲-CaO-Na۲O-P۲O۵ حاصل از فرایند ذوب در دمای ۱۴۰۰ به مدت ۲ ساعت که در آب سرد سریع سرد شده است، پس از مخلوط سازی با نسبت ۳۰-۷۰درصد حجمی و اندازه ۱۰۰-۳۰۰ʽm از ماده آلی تخلخل زا، تحت پرس هیدرولیک تک محوری قرار گرفت. سپس فرآیند سینتر، تبلور و خروج ماده آلی به طور همزمان انجام شد. پس از ساخت، درصد تخلخل ها، استحکام، اندازه متوسط تخلخل ها و به هم پیوستگی تخلخل ها مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی فازی ، سینتر پذیری شیشه-سرامیک مورد نظر ، با آنالیز های SEM ,DTA ,XRD انجام گرفت. بررسی ساخت بدنه متخلخل نشان داد که نمونه با ۷۰ درصد حجمی ماده تخلخل زا که در دمای ۶۶۵ سینتر شده دارای وضعیت ظاهری مناسب، استحکام خمشی ۳/۵Mpa، محدوده ۵۰-۶۰ درصد تخلخل، اندازه متوسط تخلخل>۱۰۰mμ و به هم پیوستگی تخلخل های مناسبی است.

کلیدواژه ها:

شیشه-سرامیک ، ساختارمتخلخل ، فلوروآپاتیت ،