بررسی رفتار رئولوژی و زمان توقف دوغاب ایتریوم آلومینیوم گارنت در ریخته گری ژله ای

در این پژوهش از سیستم مونومری متاکریل امید-متیل بیساکریلامید جهت ریخته گری ژلهای ایتریوم آلومینیوم گارنت استفاده شد. در ابتدا مونومرها در آب دیونیزه حل شدند و پودر ایتریوم آلومینیوم گارنت سنتزشده به روش شیمی تر جزئی، به پیش محلول اضافه شد. رفتار رئولوژی و پایداری دوغاب مورد برسی قرار گرفت. پس از ساخت دوغاب از پیش محلول مونومری، آمونیوم پرسولفات و تترامتیل اتیلن دی آمید به عنوان آغازگر و کاتالیست به سیستم اضافه شد و زمان توقف برای درصدها و نسبتهای مختلف مونومر و مقادیر مختلف آغازگر اندازه گیری شد. نتاج نشان داد دوغاب ۵۰% وزنی با % ۱/۵ وزنی پراکندهساز (نسبت به پودر سرامیکی) و pH برابر ۱۰/۵ دارای پایینترین ویسکوزیته و بیشترین پایداری بود. همچنین با افزایش درصد مونومر (از ۹تا۱۵ )، درصد آغازگر (از۰/۵ تا (۱/۵ و کاهش نسبت مونومر(از ۸:۱ به (۲:۱ زمان توقف کاهش مییابد زیرا با افزایش زنجیره های مونومری و همچنین رادیکالی آزاد زمان تشکیل شبکه ی ژل کاهش یافته و در نتیجه زمان توقف در نمونه ها کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

ریخته گری ژله ای ، ایتریوم آلومینیوم گارنت ، پراکنده ساز ، زمان توقف