اثربخشی آموزش خود-دلسوزی شناختی بر انعطاف پذیری شناختی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره)

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی آموزش خود-دلسوزی شناختی بر انعطاف پذیری شناختی زنان سرپرست خانوار انجام گرفت. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) شهر رشت در سال ۱۳۹۴ تشکیل دادند که از بین آن ها به روش نمونه گیری در دسترس، تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. به گروه آزمایش، ۸ جلسهی ۹۰ دقیقه ای برنامه ی خود-دلسوزی شناختی آموزش داده شد. برای گردآوری داده ها در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه ی انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰) استفاده شد. داده های گردآوردی شده با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که پس از تعدیل نمره های پیش آزمون، تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل در سطح آلفای ۰۱/۰ معنادار بود؛ بنابراین، فرضیه ی پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش خود-دلسوزی شناختی بر افزایش انعطاف پذیری شناختی و مولفههای آن در زنان سرپرست خانوار و تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل از لحاظ میزان انعطاف پذیری شناختی و مولفههای آن در پس آزمون مورد تائید قرار گرفت. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که آموزش خود-دلسوزی شناختی در افزایش انعطافپذیری شناختی زنان سرپرست خانوار اثربخش است. لذا می توان از آن به عنوان آموزشی سودمند برای ارتقاء انعطاف پذیری شناختی زنان سرپرست خانوار استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

خود-دلسوزی شناختی ، انعطاف پذیری شناختی ، زنان سرپرست خانوار