نقش انرژی در توسعه پایدار زیر ساخت های حمل و نقل دریایی در ایران

بخش حمل و نقل به صورت کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت بر متغیرهای اصلی اقتصاد کشور مانند تولید کل تولید در بخش های اقتصادی اشتغال،کل اشتغال در بخش های اقتصادی سرمایه گذاری مستقیم خارجی، قیمت در بخش های مختلف اقتصادی و شاخص هزینه زندگی اثر می گذارد. آثار کوتاه مدت شامل آثار مربوط به افزایش یا کاهش هزینه زندگی به طور مستقیم از طریق هزینه های حمل و نقل هر خانواده و به طور غیر مستقیم از طریق تاثیر روی قیمت سایر کالاها و خدمات متاثر از قیمت های حمل و نقل است.هدف از انجام این تحقیق نقش انرژی در توسعه پایدار زیر ساخت های حمل و نقل دریایی در ایران می باشد. روش اجرای این پژوهش از نوع پیمایشی (میدانی) است.جامعه آماری این پژوهش تعداد کل شرکت ها و سازمان های فعال در حوزه حمل و نقل دریایی در کشور ۴۰۹۳ مورد فعال شناسایی و تعیین شده است که جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دهند. طبق فرمول کوکران در سطح اطمینان ۹۵ درصد و براساس تعداد جامعه آماری ۴۰۹۳ مورد حداقل حجم نمونه مورد نیاز برای این پژوهش ۳۵۱ نفرخواهد بود.روش گردآوری داده ها از نوع کتابخانه ای و میدانی می باشد و از طریق توزیع پرسشنامه می باشد.جهت تعیین روابط بین مولفه های مهم از تکنیک دلفی برای غربالگری مولفه ها و شاخص ها، مصاحبه با خبرگان، توزیع پرسشنامه بین آنها و نرم افزارهای آماری spss و لیزرل استفاده می شود..نتایج تحقیق نشان می دهد که مدل نهایی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است به طوری که بجز فرضیه مربوط به تاثیر مستقیم تقاضاهای ذی نفعان بر نقش انرژی صنعت حمل و نقل دریایی سایر موارد نیز مورد پذیرش قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

نقش انرژی ، توسعه پایدار ، حمل و نقل دریایی