بررسی همبست کربن و انرژی در واحد هضم لجن و نیروگاه برق تصفیه خانه فاضلاب جنوب تهران

لجن، محصول جانبی تصفیه خانه های فاضلاب شهری به روش بیولوژیکی است که برای اجتناب از آلودگی های محیط زیستی و حفظ سلامت جامعه لازم است تحت فرآوری و مدیریت صحیح قرار گیرد. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل مقدار لجن دفعی و بازیافت انرژی در تصفیه خانه فاضلاب جنوب تهران با تاکید بر همبست ردپای کربن و انرژی بود. بیوگاز و برق تولید شده در تصفیه خانه فاضلاب به دقت بررسی شد. تاثیر آنها بر کاهش انتشارات مستقیم و غیرمستقیم و ردپای کربن با استفاده از ضرایب بین المللی مربوطه بر اساس میزان گاز متان و برق تولید شده محاسبه شد. همچنین مقدار لجن دفعی طی بازه زمانی هشت سال (۱۳۹۳ تا ۱۴۰۰) تجزیه و تحلیل شد. طی دوره بررسی شده حداقل ۲۴۱۴ تن، حداکثر ۲۲۸۵۰ تن و به طور میانگین ۴/۷۲۶۵ تن در ماه لجن دفعی تولید شد. مقدار لجن دفعی تولید شده به ازای هر میلیون متر مکعب فاضلاب تصفیه شده به صورت حداقل، حداکثر و میانگین به ترتیب برابر ۴/۲۴، ۸/۹۹ و ۱/۵۷ تن بود. به طور متوسط ۵/۹ میلیون متر مکعب در هر سال متان تولید می شود که معادل۵۴/۱۴۶۳۴۷ تن دی اکسید کربن در سال است. به طور میانگین ۱/۱ مگاوات در ساعت در نیروگاه تصفیه خانه برق تولید می شود که معادل پیشگیری از انتشار ۳۶۱۲ تا ۶۴۷۲ تن دی اکسید کربن در سال است. مجموع انتشارات مستقیم و غیرمستقیم پیشگیری شده معادل ۱۴۹۹۶۰ تا ۱۵۲۸۲۰ تن معادل دی اکسید کربن بود. تولید بیوگاز و مصرف آن برای تولید برق در تصفیه خانه بررسی شده تاثیر چشمگیری در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای داشت.

کلیدواژه ها:

ردپای کربن ، جامدات زیستی ، تصفیه فاضلاب ، آلودگی محیط زیست ، گرمایش جهانی ، گازهای گلخانه ای