بررسی تاثیر ژئوگرید بر کنترل تنش ها و نشست خط راه آهن

استفاده روز افزون از خطوط ریلی سبب شده است مهندسین در پی افزایش بهره وری از خط ریلی باشند و به همین منظور بدنبال افزایش فاصله دوره های تعمیر و نگهداری و هزینه چرخه عمرکمتر هستند. در خطوط ریلی پرسرعت و خطوط با حجم ترافیک بالا، بویژه خطوط ریلی با بسترهای سست و نرم، موضوع نشست خط یکی از عوامل چالش برانگیز می باشد. با توجه به روشهای معرفی شده جهت تقویت بستر تاکنون، استفاده از ژئوگرید یکی از روشهای مرسوم جهت کاهش نشست و عملیات تعمیرونگهداری است که امروزه نیازمند بررسی بیشتر در انتخاب بهینه آن می باشد. در این مقاله سعی شده کارایی ژئوگرید برای کاهش تنشهای وارد بر بستر، لایه زیربالاست و لایه بالاست بررسی و نحوه انتخاب مناسب آن بر اساس پارامترهای فنی تبیین شود. در این مطالعه انواع ژئوگرید و تاثیر اندازه ابعاد چشمه آن، تنش وارده و تاثیر آن بر مقاومت لایه ها، بررسی و روش دستیابی به انتخاب مناسب ژئوگرید پیشنهاد داده شده است. مطالعات نشان می دهد با بکارگیری مناسب ژئوگرید می توان تا میزان ۷۰ درصد نشست عمودی و جابجایی افقی خط ریلی را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

بالاست ، بستر راه آهن ، تعمیر و نگهداری ، ژئوگرید ، نشست خط ریلی