بررسی و شناخت آسیب شناسی راهبردهای توانمندسازی زنان شاغل سرپرست خانوار استان ایلام و نقش آموزش در آن

توانمندسازی فرآیندی است که طی آن زنان از نیازها و خواسته های درونی خود آگاه می شوند، جرات دستیابی به هدف را در خود تقویت می کنند و از توانایی لازم برای عملی ساختن خواسته های خود برخوردار می شوند. هدف این پژوهش آسیب شناسی راهبرد های توانمندسازی زنان شاغل سرپرست خانوار استان ایلام و نقش آموزش در آن است. چارچوب نظری تحقیق از نظریه های روانشناسی، نظریه های اجتماعی و توانمندسازی زنان برگرفته شده است. پژوهش حاضر با روش ترکیبی انجام گرفت. پژوهش حاضر دو جامعه آماری دارد. جامعه آماری بخش کیفی، شامل کلیه طرح های راهبردی توانمندسازی زنان شاغل سرپرست خانوار استان ایلام است که در نهادهای حمایتی استان ایلام در سال ۱۴۰۱ دارای پرونده فعال بوده اند و جامعه آماری بخش کمی کلیه زنان شاغل سرپرست خانوار در استان ایلام بودند. تعیین حجم نمونه از جامعه آماری بخش کیفی (۱۳ نفر، پرونده) به روش نمونه گیری هدفمند و به صورت گلوله برفی انجام شده است و در بخش کمی با استفاده از فرمول کوکران (۳۸۷ نفر) و نمونه گیری به صورت خوشه ای چندمرحله ای صورت پذیرفت. جمع آوری داده ها در بخش کیفی از طریق مصاحبه عمیق و بررسی پرونده های راهبردی که اعتبار آن از طریق اشباع نظری صورت پذیرفت و در بخش کمی جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه و اعتبار آن به صورت صوری و روایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ (۸۰%) محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد که به لحاظ آماری رابطه معناداری بین موانع اشتغال، آسیب هایی (کلان و خرد)، تحدید شغلی، عدم تامین اجتماعی و فقر اقتصادی و توانمندسازی زنان شاغل سرپرست خانوار استان ایلام وجود دارد. این شواهد همراه با چارچوب نظری نشان دهنده موقعیت زنان سرپرست خانوار در ساختار اجتماعی- اقتصادی جامعه است. فقر و فقدان پیوندهای اجتماعی و در نتیجه، تجربه آن ها از فشار و عدم دریافت حمایت مناسب، چه از نوع رسمی و چه از نو ع غیررسمی، این زنان و فرزندانشان را در معرض آسیب قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

زنان سرپرست خانوار ، اشتغال ، آسیب شناسی ، توانمندسازی ، تحدید شغلی ، عدم تامین اجتماعی ، فقر اقتصادی.