واکاوی مفهوم شناسی نفی «جناح» در قرآن وحدیث -۲

نفی «جناح» تعبیری است که در برخی از خطابات شرعی برای بیان جواز استفاده شده است. اگر چه در غالب مطالعات و بررسی های فقهی، با اتکا به قرائن به تبیین مفاد این تعبیر پرداخته شده، اما تعلق این تعبیر به برخی واجبات، موجب پیدایش پندار بدوی اختصاص آن به بیان وجوب شده است. دامنه ی کاربرد این تعبیر در آیات و روایات، شیوه ی تعامل اجتهادی فقهای امامیه با این تعبیر، واکاوی مفهومی این ماده ی لغوی و شناخت مفاد آن در خطابات شرعی، مسائلی است که در این پژوهش بررسی و پردازش شده است. به نظر می رسد بیان شارع در قالب های نفی «جناح»، نفی «باس» و امر عقیب حظر، با تفاوت در گستره ی کاربردی این تعابیر، شباهت هایی به هم دیگر دارند و جملگی آن ها در بیان اباحه و جواز تکلیفی و عدم افاده ی امری ورای آن با هم مشترک اند. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی به معنا شناسی نفی «جناح» و کاربست آن در قرآن کریم، سنت و فقه پرداخته است و مسائلی را در این باره مورد تحلیل قرارداده است ودر صددپاسخ به سوالهای ذیل است: نفی جناح در قرآن وحدیث بر چه دلالت دارد؟ مفاد وکاربست آن در خطابات شرعی چیست؟ وچه تفاوتهایی با تعابیر همسو دارد؟

کلیدواژه ها:

: جناح ، نفی جناح ، نفی باس ، امر عقیب حظر