ارتباط تئوری خودمختاری با مشارکت و کمالگرایی ورزشکاران : نقش تعدیل کننده خلاقیت

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط تئوری خودمختاری با مشارکت و کمال گرایی با نقش تعدیل گری خلاقیت در ورزشکاران شهر ارومیه می باشد.روش شناسی: پژوهش حاضر کاربردی، از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی بود که بصورت میدانی انجام شد. جامعه آماری ورزشکاران والیبال شهر ارومیه بودند که در سال ۱۴۰۱ برابر با ۱۲۱۶ نفر بودند. نمونه آماری با کمک جدول مورگان به تعداد ۲۹۳ نفر به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه های کمال گرایی (گاتوالز و دان، ۲۰۰۹)، خلاقیت (دی لیلو و هوتون، ۲۰۰۸)، مشارکت (لانسدال، هاج و جکسون، ۲۰۰۷)، خودمختاری (تامین نیازهای بنیادی) (لانسدال و هاج، ۲۰۱۱) و عدم تامین نیازهای بنیادی در ورزش (بارتولومیو و همکاران، ۲۰۱۱) بودند. پایایی پرسشنامه ها با آلفای کرونباخ به ترتیب ۷۵/۰، ۷۹/۰، ۷۶/۰، ۹۸/۰، ۷۹/۰ برآورد شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش مدل سازی معادلات ساختاری با نرم-افزارهای SPSSV۲۵ و Smart-PLS.۳.۲.۸ انجام شد.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین تامین نیاز و عدم تامین نیاز با مشارکت و کمال گرایی در ورزشکاران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین خلاقیت و مشارکت در ورزشکاران رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد ولی بین خلاقیت و کمال گرایی رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین خلاقیت در رابطه بین تامین نیاز و عدم تامین نیاز با مشارکت در ورزش نقش تعدیل گری ایفا می کند ولی در رابطه بین تامین نیاز و عدم تامین نیاز با کمال گرایی در ورزش نقش تعدیل گری ایفا نمیکند.نتیجه گیری: با توجه و تامین نیازهای بنیادی و همچنین فراهم کردن شرایط جهت شکوفایی خلاقیت والیبالیست ها، می توان میزان کمال گرایی و مشارکت ورزشی آن ها را بهبود ساخت.

کلیدواژه ها:

تامین نیاز ، خلاقیت ، مشارکت ورزشی ، والیبال