تدوین مدل گذار ورزشکاران المپیکی ایران از حرفه ورزش به زندگی اجتماعی

هدف این پژوهش تدوین مدل گذار ورزشکاران المپیکی ایران از حرفه ورزش به زندگی اجتماعی بود. روش پژوهش از نوع مطالعات کیفی با رویکرد نظریه داده بنیاد بود. گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه و بررسی اسناد صورت گرفت. پس از انجام ۱۹ مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با افراد با سابقه و دارای تجربه غنی در حیطه ورزش های المپیکی ایران شامل مدیران، مربیان، ورزشکاران مطرح و متخصصین علوم ورزشی، مقوله های اصلی پس از تکمیل فرایند کدگذاری استخراج گردید. نمونه گیری به صورت هدفمند و گلوله برفی تا حد اشباع نظری ادامه یافت. پس از تکمیل یافته ها مدل زمینه ای بر اساس مدل سیستماتیک استراس و کوربین (۱۹۹۴) طراحی گردید. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار تحلیل کیفی مکس کیودا، طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی به دست آمد. به طوری که طی فرآیند کدگذاری باز مقوله هایی شامل عوامل علی، عوامل زمینه ای، عوامل مداخله گر، اقدامات و راهبردها و پیامدهای ناشی از مقوله اصلی تحقیق استخراج گردید؛ سپس در مرحله کدگذاری محوری، پیوند میان این مقوله ها ذیل عناوین شرایط علی (قابلیت های سازمانی ورزش کشور، خود ورزشکار، سیستم اطلاع رسانی، میزان حمایت از ورزشکار، محیط)، عوامل زمینه ای (ماهیت ورزش قهرمانی، ساختار ورزش کشور، محیط فعالیت و رشد ورزشکار)، عوامل مداخله گر (توانمندی های ورزشکار و چالش های ورزش قهرمانی)، راهبردهای موثر (در دو سطح سازمانی و ملی) و پیامدهای حاصل از به کارگیری راهبردها (مثبت و منفی) در قالب پارادایم کدگذاری تعیین شد؛ در ادامه و در مرحله کدگذاری انتخابی، یکایک اجزای پارادایم کدگذاری تشریح، سیر داستان ترسیم و نظریه خلق شده؛ درنهایت، گزاره های حکمی و فرضیه های راهبردی پژوهش تدوین گردید.

کلیدواژه ها:

انتقال/گذار حرفه ای ورزشکاران ، بازنشستگی ورزشکار ، مهارت های زندگی ، نظریه برخاسته از داده ها