شکوفایی شهری با بررسی شاخص های قدمت و کیفیت ساختمانی (مطالعه موردی : شهرک های حوزه یک منطقه ده شهرداری شیراز)

ارزیابی شرایط و تنگناهای توسعه ی نواحی، به لحاظ شکوفایی در شهرها، از مسایلی است که اخیرا در فرهنگ برنامه ریزی شهری مطرح شده است. اما در کشور کمتر طرح شده و ناشناخته می باشد.از دهه ی گذشته، کمابیش در تمام شهرهای کشور مسئله ی فرسودگی و نوسازی بافت های فرسوده مطرح بوده است. چرخه ی بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری، از شناسایی درست محدوده و تفکیک آنها به محله های فرسوده آغاز می شود. شناسایی و رتبه بندی بلوک های فرسوده شهری، به عنوان گام اول نوسازی، یک ابزار مهم برای مدیریت شهری جهت برنامه ریزی منابع و سرمایه گذاری در نوسازی شهری است. هدف از این پژوهش، مطالعه ی نمونه ای محدوده ی جنوب غربی منطقه ۱۰ شهرداری شیراز با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی می باشد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است؛ و تلاش می گردد با استفاده از دو ویژگی قدمت و کیفیت ابنیه بافت های فرسوده شناسایی گردند. در این پژوهش از نرم افزاری Excel، Arc GIS و Google earth استفاده شده است. ۹۲۸ قطعه در در این حوزه شهری شناسایی و اطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید. وضعیت قطعات این حوزه بر حسب عمر بنا نشانگر آن است که ۷۸ درصد قطعات عمر کمتر از ۳۰ سال دارند و ۱۹ درصد قطعات بالای ۳۰ سال عمر دارند، پس بنا های افت کرده زیاد نیستند ولی درصد قابل توجهی در مرز فرسودگی قرار دارند که می بایست در اولوییت برنامه ریزی قرار بگیرد و این زیست پذیر شهرک ها را تهدید می کند. از لحاظ کیفیت ساختمانی نیز در این حوزه ۶۱ درصد قطعات کیفیت ساختمان مناسب دارند و ۳۶ درصد قطعات، کیفیت مناسب ندارند. به لحاظ مقایسه کیفیت ساختمان ها در این شهرک ها، شهرک عرفان نسبت به دو شهرک دیگر وضعیت بهتری دارد و در شهرک شهرک شهید باهنر و گلدشت محمدی به ترتیب در رتبه های بعدی می باشند. در شهرک ها گلدشت محمدی و شهید باهنر می باست موضوع بازسازی و بهسازی ساختمان ها جدی تر دنبال شود.

کلیدواژه ها:

GIS ، قدمت ساختمان ، بافت فرسوده ، کیفیت ساختمان ، منطقه ۱۰شهرداری شیراز ،