بررسی توانایی های تعیین کننده برای ایجاد زمینه ی انتقال تکنولوژی نوین

تکنولوژی آموزشی عبارت است از روش سیستماتیک طراحی، اجرا و ارزشیابی کل فرآیند تدریس ویادگیری که برمبنای اهداف ویژه برای فراهم کردن آموزش مؤثرتر در جهت دانش آفرینی تنظیم و اجرا می شود. و بکارگیری واستفاده ازاین تکنولوژی در مکانی بجز مکان اولیه ایجاد و خلق آن ،انتقال تکنولوژی است.این پژوهش با هدف بررسی توانایی های تعیین کننده برای ساخت زمینه ی انتقال تکنولوژی آموزشی در دانشگاه های آزاد اسلامی استانمازندران انجام شد. روش تحقیق در پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه 1700 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه های استان مازندران می باشد .روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای است و برای تعیین نمونه بر اساس جدولجرسی ومورگان تعداد 313 به عنوان نمونه انتخاب شد.ابزار گرد آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساختهاست،صورت گرفت.برای تعیین روایی ، از روایی محتوا استفاده شدو پایایی آن به روش ضریب آلفای کرونباخ بررسی ومقدار 0/819محاسبه گردید. داده های پژوهش در دو سطح آمار توصیفی به منظور تعیین فراوانی و درصد میانگین ، انحراف استاندارد – کجی و کشیدگی ، کمترین و بیشترین و نمودارها در سطح آمار استنباطی از آزمون رگرسیون چند متغیره ، تحلیل عاملی و همسانی درونی تجزیه و تحلیل شد.تجزیه وتحلیل نتایج نشان داد میزانواریانسی که توانایی واسطه گر شامل اکتساب اطلاعات و دانش، یادگیری ، یادگیری زدایی است برای انتقال تکنولوژی تبیین می کند بیشتر از سایر توانایی هااست وبا آزمون خی دو تک متغیری سطح معناداری ( 05/0(α< است . پیشنهاد مهم این است توانایی های یادگیری، یادگیری زدایی ، اکتساب اطلاعات و ظرفیت وبنیان دانش،ترکیب و حل مساله نقش مهمی در بستر سازی انتقال تکنولوژی نوین آموزشی در نظام آموزش عالی دارا هستند

کلیدواژه ها:

انتقال تکنولوژی ، تکنولوژی آموزشی ، توانایی های انتقال ، نظام آموزش عالی