اهمیت، پراکنش و فراوانی قارچ فوزاریوم روی محصولات مختلف زراعی و گلخانه ای

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 136

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JAGH02_115

تاریخ نمایه سازی: 11 بهمن 1402

چکیده مقاله:

تولید غذا و افزایش عملکرد محصولات کشاورزی در واحد سطح در کشورهای پیشرفته با استفاده از تکنولوژی و به کارگیری علوم و فنون جدید به سرعت در حال افزایش است، به طوری که اغلب، مقدار تولید از مصرف داخلی بیشتر است. اما در بیشتر کشورهای در حال توسعه علی رغم افزایش سریع جمعیت، نیاز به مواد غذایی بیشتر احساس می شود و از این رو قسمت عمده درآمد این قبیل کشورها صرف واردات مواد غذایی می شود. در میان عوامل متعدد محدود کننده تولیدات کشاورزی، سالانه بخش قابل توجهی از تولیدات گیاهی در اثر بیماریهای گیاهی و آفات از بین می روند و این درحالی است که بیش از ۸۰۰ میلیون نفر در جهان از غذای کافی برخوردار نیستند. جنوب کشور یکی از مناطق مهم از نظر تولید محصولات کشاورزی است که با افزایش سطح زیر کشت، خسارت ناشی از بیمارگرها در این منطقه گسترش یافته است. یکی از مهمترین این بیمارگرها قارچ فوزاریوم است که باعث نابودی بخش عمده محصولات در مزارع و گلخانه های جنوب ایران شده است، وجود گونه ها و نژاد های فیزیولوژیک مختلف، تولید اندامهای مقاوم در خاک، مبارزه با این بیمارگر را مشکل ساخته است. در چند دهه اخیر استفاده زیاد از سموم شیمیایی، منجر به آلودگی های زیست محیطی و به خطر افتادن سلامت جوامع بشری در سراسر دنیا شده است. لذا شناخت دقیق از وضعیت پراکنش، میزان گستردگی گونه های مختلف بیمارگر، راه های مدیریتی ایمن و کاربرد ارقام مقاوم و مهار زیستی در استراتژی های مدیریتی بیمارگرهای گیاهی دارای اهمیت است.

نویسندگان

آسیه بهاری میمندی

دانشجوی کارشناسی ارشد بیماریشناسی گیاهی، دانشگاه جیرفت

امیررضا امیرمیجانی

استادیار، گروه گیاهپزشکی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران

پدرام رحیمی پور

دانشجوی کارشناسی ارشد بیماریشناسی گیاهی، دانشگاه جیرفت