بررسی مدل ارزیابی عملکرد سرمایه گذاری مستقیم خارجی در مناطق ویژه اقتصادی بندری با رویکرد AHP فازی، مطالعه موردی: منطقه ویژه اقتصادی صنایع انرژی بر پارسیان

با گرایش بین المللی شدن و جهانی شدن، امضای موافقتنامه های اقتصادی منطقه ای بین کشورهای متعدد به یک روند تبدیل شده است. تحت چنین محیط یکپارچهسازی، برخی از مناطق ویژه و آزاد اقتصادی با عملکرد حمل و نقل بندری برای سرمایهگذاری مستقیم خارجی در انتخاب مکان های سرمایه گذاری حیاتی شده اند و در این میان، مناطق آزاد و ویژه تجاری بندری یکی از شناخته شده ترینها است. هدف این مقاله ارزیابی عملکرد مناطق ویژه اقتصادی بندری، مورد منطقه ویژه اقتصادی صنایع انرژیبر پارسیان است. بر اساس ویژگی های مناطق ویژه اقتصادی بندری و ادبیات مربوطه، معیارهای ارزیابی در ابتدا شناسایی شده و سپس یک مدل ارزیابی مبتنی بر رویکرد AHP فازی (فرایند تحلیل سلسله مراتبی) برای ارزیابی عملکرد سرمایه گذاری مستقیم خارجی در مناطق ویژه اقتصادی بندری از دیدگاه سرمایه گذاران معرفی میشود. در این مقاله منطقه ویژه صنایع انرژیبر و بندر تخصصی صنایع معدنی پارسیان در جنوب ایران به طور تجربی برای تایید مدل ارزیابی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که برای این منطقه ویژه اقتصادی، معیارهای مورد ارزیابی با اولویتهای بالاتر که نیاز به بهبود دارند، نظیر کارکرد مدیریت محلی، ثبات سیاسی و امنیت اجتماعی را شامل میشوند و توصیه های نظری و عملی برای مدیران این منطقه ویژه اقتصادی بر اساس نتایج، مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری خارجی ، مناطق ویژه اقتصادی بندری ، AHP ، فازی