بیماری آبله میمون، عاملی بالقوه در بیوتروریسم

"بیوتروریسم" و یا "زیست وحشت پراکنی یا زیست دهشت زایی"  به معنی رها سازی عمدی عوامل زیستی (بیولوژیک) بیماری زا مثل باکتری­ها، ویروس­ها، قارچ­ها، حشرات و یا سموم به شکل طبیعی یا دست کاری شده در محیط به منظور کشتن، تهدید و یا ترساندن و یا فلج نمودن زندگی افراد (شهروندان)، حیوانات و دیگر موجودات زنده است (۱). به عبارتی بیوتروریسم نوعی جنگ با استفاده از عوامل زیستی است (Biological warfare/Biowarfare). اگرچه تاریخچه بیوتروریسم به ۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمی­گردد، با این حال اسناد موجود، به اواسط قرن نوزدهم اشاره دارند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) عوامل بیوتروریسم را در سه گروه B, A وC  دسته بندی کرده است. گروه A،  شامل عوامل خطر برای امنیت ملی هستند که می توانند به راحتی منتقل و منتشر شده و موجب مرگ و میر بالایی گردند. عوامل این گروه وحشت عمومی را برمی انگیزند و نیاز به اقدامات خاص برای آمادگی جهت حفظ بهداشت عمومی دارند. گروه B، شامل عواملی هستند که با وجود انتقال نسبتا آسان، میزان مرگ و میر پایینی دارند. گروه C، شامل پاتوژن های نوظهوری هستند که برای انتشار جمعی مهندسی شده اند که از خصوصیات آنها می­توان به در دسترس بودن، آسانی تولید و انتشار، نرخ بالای مرگ و میر و نیز توانایی ایجاد اثرات شدید بر سلامت نام برد. با توجه به بروز بیماری آبله میمون در سال ۲۰۲۲ میلادی در جهان و به منظور آگاهی از نقش آن در بیوتروریسم، این مقاله تهیه گردیده است.

کلیدواژه ها:

بیوتروریسم ، آبله میمون ، واکسن