پیشینه فقهی -تاریخی حرمت کشتن غیر نظامیان و اعمال ممنوعه در جنگ

چنان که مبرهن است جهاد یکی از ارکان مهم در اندیشه دینی و شریعت اسلام است، با این حال خداوند مبانی و قواعدی را برای آن نیز مطرح می کند تا از تبعات ویرانگرایانه آن بکاهد و با احکام شرعی آن را محدود و محصور سازد، از جمله اینکه جنگ فقط باید در راه خدا و با نیت الهی صورت بگیرد و نه بمنظور هدفهای توسعه طلبانه ، و اینکه در همه مراحل آن ، حفظ کرامت انسانی دشمن بویژه کسانی که دخیل در جنگ نیستند و نیز عدم تخریب مناطق مسکونی ضروری و مورد توصیه است . چنان چه قواعدی که شریعت اسلام برای جهاد مطرح کرده رعایت نگردد این امر تفاوتی با قتل وتجاوز و جنگ به معنای اعم آن نخواهد داشت. سوالی که در این پژوهش قابل طرح است اینکه وقتی اسلام جنگ را مشروع میشمارد، چه نوع جنگی را مجاز و چه نوع جنگی را غیر مجاز می داند؟ جنگ را با چه وسیله ای و تحت چه شرایطی مشروع می داند؟ آیا استفاده از هر وسیله ای برای تحقق پیروزی در آن مجاز است ؟ مثلا اگر برای موفقیت در آن ، باصطلاح امروزین کشتار جمعی صورت بگیرد را جایز میداند یا خیر؟ مساله تحقیق ، بررسی موضوع کشتار غیر نظامیان، مانند زنان و سالخوردگان، کودکان و یا اسیران و نیز ویرانی و تخریب اماکن مسکونی و محیط زیست از منظر قرآن و سنت نبوی و آراء فقهای اسلامی است که امروزه از آن به حقوق جنگ یا حقوق بشر دوستانه بین المللی یاد می شود. نتیجه تحقیق نشان می دهد بر اساس آیات قرآنی و نیز روایات اسلامی ، سنت و رفتار پیامبر(ص) در جنگ و نظرات فقهای اسلامی استفاده از هرنوع سلاحی که به کشتار غیر نظامیان و تخریب نقاط مسکونی منجر شود جایز نیست و شریعت اسلامی بشدت از آن نهی می کند

کلیدواژه ها:

غیر نظامیان ، تعدی ، جهاد ، جنگ ، زهر ، سم ، سلاح کشتار جمعی