بررسی کنترل کننده های ساختاری در کانی زایی باریت رگه ای محدوده شرق مورچه خورت، شمال اصفهان

به منظور بررسی ارتباط بین ساختارهای منطقه شرق مورچه خورت با کانی زایی باریت رگه ای آن در مطالعات میدانی بع اندازه گیری لایه بندی، گسل به همراه سازوکار، خشلغز و رگه ها پرداخته شد.اطلاعات میدانی توسط نرم افزار DAISY مورد تحلیل و برگردان تنش دیرین قرار گرفت.گسل های اصلی منطقه شامل پهنه گسلی پی سنگی بهجت آباد شمالی و جنوبی و پهنه گسلی سپاهان در غرب منطقه که همه حاوی کانی زایی باریت رگه ای هستند. این گسل ها دارای روند غالب شمال غرب- جنوب شرق پرشیب با سازوکار قدیمی معکوس و سازوکار امتداد لغز راستگرد جدید و فعال جابجا کننده آبراهه ها است را نشان می دهند. همچنین لایه چین خوردگی هایی با روندهای شمال غربی- جنوب شرقی و کوه رباط سلطان شرقی- غربی را نشان می دهند. نتایج حاصل از برگردان تنش دیرین از گسل ها همراه داده های ساختارهای شکل پذیر و رگه های برداشت شده نشانگر تغییر راستای تنش بیشینه حاکم بر منطقه از شمال شرقی- جنوب غربی به شمالی- جنوبی در زمان میوسن میانی به بعد است که با دیگر مطالعات ساختاری انجام شده در منطقه همخوانی دارد. این تغییر جهت میدان تنشی در بخش شرقی منطقه سبب چین خوردگی مجدد به صورت چین جعبه ای کوه پلنگی شده است. به طور خلاصه نتایج پیشنهاد می کند که پهنه گسلی بهجت آباد از نظر مکانی به کمان ولکانیکی- ماگمایی ارومیه دختر نزدیک تر است و از سوی دیگر بزرگ ترین و اصلی ترین پهنه گسلی منطقه است و به سبب دارا بودن این دو ویژگی همچون راهرو ارتباطی در هدایت مایعات هیدروترمالی باریمدار از عمق به سطح نقش داشته است.

کلیدواژه ها:

باریت رگه ای ، مورچه خورت ، گسل بهجت آباد ، تغییر جهت تنش