پارادایم حکمروایی خوب شهری شاهرود در دوران پساکرونا

هدف از نوشتار حاضر نقش حکمروایی خوب شهری در دوران پساکرونا در شهر شاهرود می باشد. پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفی – تحلیلی و به لحاظ ماهیت، کاربردی است. برای جمع آوری داده ها و اطلاعات این تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شهروندان شهر شاهرود با جمعیت ۱۵۰۱۲۹ نفر بوده که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران معادل ۳۸۴ نفر محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، آزمون فرضیه ها از آزمون های t تک نمونه ای و رگرسیون خطی چندمتغیره و همچنین برای تعمیم نتایج از نمونه به جامعه آماری از روش مدل سازی معادله ساختاری به وسیله نرم-افزار لیزرل استفاده گردید. یافته ها نشان داده است که وضعیت کیفیت ابعاد حکمروایی در شهر شاهرود در دوران پساکرونا از نظر کیفیت در شرایط نامساعدی در شاهرود بوده و دچار ضعف هستند. نتایج حاصل از آزمون تی تک نمونه ای نشان داده است که وضعیت ابعاد حکمروایی خوب شهری در شهر شاهرود در وضع مناسبی قرار ندارد. همچنین نتایج حاصل از معادلات ساختار در نرم افزار لیزرل نشان داده است که متغیر عدالت بیشترین و قوی ترین ارتباط را با حکمروایی خوب شهری دارد. در نهایت نیز نتیجه بررسی ها نشان می دهد؛ نمی توان به تحقق حکمروایی خوب شهری، بدون تعریف و تبیین کاربردی جایگاه شهروندان شهر و از اصلی ترین گروه های ذی نفع و ذی نفوذ در اداره امور شهرها، امیدوار بود.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، حکمروایی خوب ، همه گیری ، پساکرونا ، شاهرود