بررسی رابطه متغیرهای پیش از اسارت ، حین اسارت و پس از اسارت با شدت علائم PTSD در دو نمونه از آزادگان شهر اهواز

به منظور بررسی رابطه متغیرهای پیش از اسارت، حین اسارت و پس از اسارت با شدت علائم PTSD دو تحقیق روی دو نمونه تصادفی از آزادگان شهر اهواز در سال های ۱۳۶۹ و ۱۳۷۲ با فاصله زمانی سه سال انجام گرفت. نمونه تحقیق اول متشکل از ۸۴ نفر و نمونه تحقیق دوم مرکب از ۷۲ نفر آزاده بود. در تحقیق اول دو هدف دنبال شد. از یک سو، تعیین ضرایب همبستگی ساده و چندگانه بین متغیرهای پیش از اسارت و حین اسارت با متغیر PTSD مورد نظر بود و از سوی دیگر مقایسه نیمرخ های روانی دارندگان شدت علائم بالا و پایین PTSD در میزان های آزمون MMPI. در تحقیق دوم علاوه بر دو هدف فوق، تعیین همبستگی های ساده و چندگانه مجموعه ای از متغیرهای پس از آزادی با PTSD نیز مورد توجه بود. در تحقیق اول از شش متغیر پیش از اسارت سه متغیر با شدت  علائم PTSD همبستگی معنی دار داشتند، در حالی که در تحقیق دوم از ۷ متغیر پیش از اسارت هیچ کدام با شدت علائم به PTSD همبستگی معنی دار نداشتند. از ۱۰ متغیره حین اسارت پنج متغیر در هر دو تحقیق با PTSD به گونه ای معنی دار هم بسته بودند. افزون بر آن، دو متغیر دیگر در تحقیق اول و یک متغیر متفاوت دیگر در تحقیق دوم با PTSD به صورت معنی دار هم بستگی داشتند. از ۱۲ متغیر پس از اسارت در تحقیق دوم تنها سه متغیر با PTSD همبستگی معنی دار نشان دادند. ضرایب همبستگی چندگانه متغیرهای پیش از اسارت، حین اسارت و ترکیب آنها در هر دو تحقیق با PTSD معنی دار بودند، و ترکیب سه مجموعه متغیر پیش از، حین و پس از اسارت در تحقیق دوم نیز با PTSD همبستگی چندگانه معنی دار داشتند. در هر دو تحقیق بر اساس تحلیل های اولیه آماری، نیمرخ های روانی گروه های دارای شدت علائم PTSD بالا و پایین در میزان های MMPI باهم تفاوت معنی دار داشتند، لیکن پس از کنترل اثر میزان های اعتبار L، F و K این تفاوت ها از بین رفت.