بررسی معماری داخلی موزه مردم شناسی در احیای هویت معماری ایرانی

امروزه موزه تنها مکانی است که در آن اشیا را برای آموزش، بالا بردن سطح دانش عمومی، شناخت گردآوری و نگهداری می کنند.مفاهیم و اصول معماری ایرانی جزء میراثی ارزشمند میباشند که ریشه در فرهنگ و سبک زندگی متناسب با ایران را دارا هستند و نیزتاثیرپذیر از اقلیم هر منطقه هست، ولی در عصر حاضر به دلیل تنوع و تعداد سبک های معماری خطر فاصله گرفتن از آنها احساسمی شود. معماری ایرانی، گنجینه ای از آثار شاخص و ارزشمندی است که در طول سالیان متمادی شکل گرفته است. یکی از اصلی تریناهداف معماران ایجاد کیفیتی مطلوب در فضای معماری است و همین امر سبب شده که آنان به سمت شیوه هایی سوق داده شوند کهوابسته به تجربیات بشری و تسلسل هویتی دستاوردهای انسان با نسل های پیشین اوست. طبق نتایج به عمل آمده مولفه های مطرح شدهتوسط معماران صاحب سبک معماری ایرانی (سلسله مراتب فضایی، مرکزیت، محوربندی، تقارن، رعایت مقیاس فضایی، هندسه،خودبسندگی، مردم داری، شفافیت و تداوم و...) می باشند که از این مخلفه ها برای پاسخ به سوال پژوهش استفاده نموده ایم که ابتداشیوه بهره مندی از فضا به عنوان اساس درک معماری سنتی ایرانی، سپس الگوهای فضایی معماری ایرانی، در سطح معنا و عملکردشناخته شد. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت موضوع از گونه استدلال منطقی است، در انجام پژوهش برای جمع آوری اطلاعات ازتکنیک هایی مثل اسناد و مدارک در بستر مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است و تلاش گردیده تا در چارچوبی با دیدگاه توصیفی -تحلیلی به بررسی و شناسایی مولفه های تاثیرگذار مطرح شده توسط اندیشمندان در حوزه معماری ایران پرداخته شود. این پژوهش شاملمطالعات مربوط به موزه که بخش اول شامل (مبحث مفهوم موزه و مطالعات تکمیلی و مبانی طراحی) که با ایجاد رابطه ی بین مباحثپایه معماری داخلی سعی در شناخت ساختار ذهنی پروژه دارد، هست.

کلیدواژه ها:

طراحی داخلی ، موزه مردم شناسی ، مرکزیت فضا ، محوربندی ، سلسله مراتب فضایی