نقش برنامه ریزی مشارکتی در شکل گیری فضای خلاق شهری (مطالعه موردی: میدان پژوهش منطقه نه شهر مشهد)

میدان پژوهش واقع در منطقه نه شهر مشهد ، یکی از فضاهای عمومی است که به دلیل مشکلاتی نظیر کف سازی نامناسب،کمبود فضایسبز و فضای تفریحی، کمبود مراکز فرهنگی و بستر کالبدی نامناسب است. این خیابان نیز بنا به دلیل حضور شهروندان نیاز به انعطاف پذیری وکمترین میزان پاسخگویی به رفتارها و تنوع آنها مواجه است و همین امر استفاده را برای ساکنان و شهروندان دشوار کرده است. بدین ترتیبمقاله حاضر با هدف نقش برنامه ریزی مشارکتی در شکل گیری فضای خلاق شهری مدنظر قرار گرفته است تا میدان پژوهش را مورد بررسی قراردهد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ گردآوری داده ها به صورت توصیفی- تفسیری است. داده های لازم با مراجعه به منابع معتبر کتابخانه ای، اسنادی، الکترونیکی گردآوری شده است. ۱۴۰ نفر از بین کارشناسان و متخصصان شهرسازی به صورت هدفمند مورد پرسشقرار گرفت. هم چنین پرسشنامه به صورت طیف لیکرت گزینه ای (خیلی کم تا خیلی زیاد) بود. در همچنین روایی این تحقیق مثبت و بالاتر بوده وقابل تایید است. داده های جمع آوری شده از پرسشنامه ی عمومی با استفاده از نرم افزار SPSS و روشهای آماری آن از قبیل محاسبه فاصله ازمیانگین، انحراف معیار و واریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و هم چنین روایی این تحقیق براساس نظرخبرگان و تعدادی از اساتید دانشگاهمورد تایید است و پایایی این تحقیق با کمک آلفای کرونباخ نتایج ۹۴۲/. به دست آمد. نتایج تحقیق نشان می دهد برنامه ریزی های دقیق درحوزه بهبود ظرفیت صنایع و شهرخلاق، نیازمند اتخاذ تدابیر و سیاست های لازم جهت تحقق اهداف و اجرای راهبرد تبدیل به فضای خلاقشهری است، بازنگری های منطقی در مدیریت فضای کالبدی میدان پژوهش اعم از بناها و ساختمان های با ارزش، متوجه شکل گیری بستریمناسب است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی مشارکتی ، منطقه نه شهر مشهد ، شهر خلاق ، فضای خلاق شهری ، میدان پژوهش