تاثیر روش آموزش چندحسی فرنالد و تمرین و تکرار در بهبود اختلال ویژه ی یادگیری خواندن دانش آموزان ابتدایی۱

هدف از این پژوهش، مقایسه روش چندحسی فرنالد و روش تمرین و تکرار در بهبود اختلال ویژه ی یادگیری دانش آموزان دارای اختلال خواندن است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با گروه گواه و انتصاب تصادفی با پیش آزمون و پس آزمون است. نمونه شامل ۳۹ دانش آموز (۱۸ پسر و ۲۱ دختر) بود که بصورت تصادفی ساده از میان دانش آموزان دارای اختلال ویژه یادگیری خواندن پایه ی سوم ابتدایی شهر جوانرود، در سال تحصیلی۸۶-۸۵ انتخاب شدند. آزمودنی ها بطور مساوی در سه گروه (آموزش با روش چندحسی فرنالد، تمرین و تکرار و گروه گواه) قرار گرفتند و از نظر هوشبهر، جنس، تحصیلات والدین و آموزش رسمی در مدارس عادی همتا شدند. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نمرات پس آزمون در آزمون خواندن پژوهشگر ساخت، بیانگر تفاوت معنی دار میان گروه ها است. نتایج تحلیل کواریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که روش آموزش چندحسی فرنالد موجب بهبود عملکرد دانش آموزان دارای اختلال خواندن نسبت به گروه تمرین و تکرار در خواندن شفاهی (۰۰۱/۰p<)، سرعت خواندن شفاهی (۰۰۱/۰p<)، خواندن خاموش (۰۵/۰p<)، خواندن لغات خارج از متن (۰۰۱/۰p<) و سرعت خواندن لغات خارج از متن (۰۰۱/۰p<) شد. عملکرد گروه تحت آموزش تمرین و تکرار نیز در خواندن شفاهی (۰۱/۰p<) و خواندن لغات خارج از متن (۰۰۱/۰p<) بهتر از گروه کنترل بود.