واکاوی نسبت حقیقت و معنا در قرآن در نظر علامه طباطبایی (ره)

تنزیل قرآن از منبع حقیقتی است که مصحف شریف و ظاهر قرآن صورت نازله آن بوده و در تناظر با عالم تکوین است. از طرفی قواعد زبان­شناسی و وجود­شناسی خاص قرآن؛ بین الفاظ، معانی و حقایق آن ارتباط برقرار نموده و تناسب هستی و قرآن را با یکدیگر نمایش می­دهد. وصول به این تناسب، چیستی تاویل را روشن، مانع از ورود اغیار به تعریف تاویل شده و استفاده از قرآن را روش­مند و تفسیر به رای را طرد می کند. در این مقاله که به روش توصیفی تحلیلی مدون شده، به دنبال دستیابی به نسبت الفاظ، معانی و حقیقت قرآن در نظر علامه طباطبایی برآمده؛ که حجیت ظواهر، اهمیت حقایق قرآنی و ارتباط وجودی ظاهر و باطن، نتایج حاصله از این بحث می باشد.

کلیدواژه ها:

تاویل ، حقیقت قرآن ، علامه طباطبایی(ره) ، لفظ قرآن ، معنای قرآن