اثر محرومیت از خواب بر پاسخ تستوسترون و کورتیزول سرم بدنبال فعالیت هوازی

چکیده زمینه و هدف: خواب فرآیندی بهبود بخش برای سیستم عصبی است. موقعیت های زیادی وجود دارد که قبل از فعالیت ورزشی، ورزشکار دچار اختلال در خواب می شود. بااین حال، تاثیر محرومیت از خواب بر عملکرد فیزیولوژیکی بدن در پاسخ به ورزش هنوز نامعلوم است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر محرومیت از خواب بر پاسخ تستوسترون و کورتیزول سرم بدنبال فعالیت هوازی بود. مواد و روش کار: ۱۰ نفر از دانشجویان تربیت بدنی مرد به طور داوطلبانه در این مطالعه نیمه تجربی شرکت کردند. پژوهش در دو مرحله مجزا؛ یک مرحله کنترل و یک مرحله تجربی با فاصله دو هفته انجام شد. در مرحله کنترل، خواب نرمال و فعالیت هوازی و در مرحله تجربی، محرومیت از خواب و فعالیت هوازی اعمال شد. فعالیت هوازی بر روی دوچرخه کارسنج به مدت ۳۰ دقیقه با شدت ۷۰ تا ۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه انجام شد. تغییرات غلظت تستوسترون و کورتیزول سرم در قبل و بعد از فعالیت هوازی در هر دو مرحله با آزمون آنالیز واریانس دو طرفه در اندازه های مکرر و با استفاده از نرم افزار SPSS آنالیز شد. یافته ها: نتایج نشان داد که محرومیت از خواب تاثیر معناداری بر پاسخ تستوسترون (۷۶۶/۰=p) و کورتیزول (۹۴۹/۰=p) سرم بدنبال فعالیت هوازی نداشت. نتیجه گیری: محرومیت از خواب تاثیر بر پاسخ غلظت تستوسترون و کورتیزول سرم بدنبال فعالیت هوازی زیر بیشینه ندارد.

کلیدواژه ها:

Keywords: Sleep deprivation ، aerobic activity ، testosterone ، cortisol ، واژه های کلیدی: محرومیت از خواب ، فعالیت هوازی ، تستوسترون ، کورتیزول