نقش سطح هموسیستئین سرم در کندگی زودرس جفت

چکیده زمینه و هدف: هموسیستئین بالای خون به عنوان عامل خطر جدا شدن زودرس جفت مطرح می باشد. هدف این بررسی نقش هموسیستئین سرم درجدا شدن زودرس جفت می باشد. مواد و روش کار: این مطالعه مورد -شاهدی در۱۲۰ زن باردار (۶۰ نفر در گروه مورد و ۶۰ نفر در گروه شاهد) مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله روحانی بابل جهت زایمان انجام گرفته است. گروه مورد زنان با تشخیص بالینی جداشدن زودرس جفت و گروه شاهد زنان بدون مشکل طبی بوده اند. نمونه سرمی هموسیستئین خون ناشتا در آزمایشگاه واحد اندازه گیری شد. اطلاعات بدست آمده پس از جمع آوری مورد آنالیز آماری قرار گرفت. یافته ها: سن مادران و تعداد زایمان در دو گروه تفاوت آماری نداشته است. میانگین هموسیستئین سرم در مادران گروه مورد ۵۵/۱± ۷۶/۱۰ میکرومول و در مادران گروه شاهد ۶۵/۱± ۴۸/۸ میکرومول بود .از لحاظ آماری اختلاف معناداری میان هموسیستئین سرم در مادران دو گروه مشاهده شد (۰۰۱/۰>p). میانگین هموسیستئین سرم افراد با سابقه سقط جنین و دیابت حاملگی نیز از نظر آماری ارتباط معناداری داشته اند. نتیجه گیری: میانگین هموسیستئین سرم در گروه کندگی زودرس جفت بالاتر بوده و نقش هیپر هموسیستئینمی را به عنوان عامل خطر نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

Key word: Placental abruption ، Folat ، Homocysteine ، واژه های کلیدی: هموسیستئین ، فولات ، دکلمان جفت