تبیین لذت خیالی از دیدگاه صدرالمتالهین

در مقاله حاضر، با استناد به نظریات صدرالمتالهین، ضمن تبیین فلسفی لذت به امر وجودی بهعنوان صفت کمالیه وجود و مساوقت با آن و تعریف خیال به امری مجرد، لذت خیالی بسط داده میشود تا اهمیت و جایگاه این لذت در قیاس با لذات دیگر روشن گردد. در ادامه، پس از بیان شروط رویت و تعریف آن مبتنی بر غایت انکشاف حقیقت هر موجودی، اثبات میشود که صور خیالی همانند صور حسی، بیهیچ تفاوتی مورد ابصار و ادراک قرار میگیرند و به دلیل حرکت جوهری، ادراک صور خیالی موجب استکمال نفس میشود که این استکمال به انکشاف نفس میانجامد و این خود لذتی مبنی بر رسیدن به غایتی را دربردارد. در نهایت، تبیین میشود که لذت درک صور خیالی بهدلیل بهره بیشتری از وجود، لذتی تامتر و کاملتر از لذایذ محسوس است که تنها صاحبان نفوس عالیه، به دلیل اشتغال کمتر به محسوسات، مشمول برخورداری از این لذت وافر خواهند بود.

کلیدواژه ها:

ابصار ، ادراک ، خیال ، لذت ، لذت خیالی ، ملاصدرا