بررسی دیدگاه تدئوس متز درباره خوشبختی و ارتباط آن با معنای زندگی
محل انتشار: مجله فلسفه و کلام اسلامی، دوره: 55، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 46
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JITP-55-1_004
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1402
چکیده مقاله:
هدف از این مقاله، شناخت خوشبختی از دیدگاه تدئوس متز و تحلیل آن می باشد. در گذشته، بحث سعادت و خوشبختی عنوانی جامع بود که معنای زندگی را هم شامل می شد. تدئوس متز کوشیده است تا در آثار خود نشان دهد که معنای زندگی نیز، مانند اخلاق و خوشبختی، یکی از مقولات هنجاری زندگی است و نمی توان آن را به اخلاق یا خوشبختی ارجاع داد. از این رو در این پژوهش، مساله اصلی، آشنایی با ویژگی های خوشبختی از دیدگاه وی می باشد. خوشبختی از دیدگاه متز یعنی «تجربیات مثبت». به نظر او بشر، واجد «خود حیوانی» و «خود عقلانی» بوده، از این رو علاوه برخوشبختی، نیازمند معنا نیز می باشد و کوشش او در راستای تبیین این است که این دو مقوله متمایزند. در این مقاله با تامل در آثار مختلف متز، پاره ای از خصوصیات و ویژگی های خوشبختی استنتاج شده و پس از اشاره ای به تمایزات آن با معناداری، به تحلیل پاره ای از اوصاف خوشبختی از دیدگاه وی پرداخته می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی صانعی
دانشجوی دکتری فلسفه و کلام دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
عین الله خادمی
استاد گروه فلسفه و کلام دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
امیرحسین منصوری نوری
دانش آموخته دکتری فلسفه و کلام دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
فاطمه کوکرم
دانش اموخته دکتری فلسفه و کلام دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :