اثر استفاده از کفش میخی دبل دنسیتی و کفش میخی معمولی بر مولفه های نیروی عکس-العمل زمین قبل و بعد از خستگی

مقدمه: در سال­های اخیر، اصلاح ساختار زیره کفش های ورزشی به ­عنوان عاملی اثرگذار بر کینتیک و کینماتیک دویدن در راستای بهبود عملکرد ورزشکاران صورت می­پذیرد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر استفاده از کفش میخی دبل دنسیتی و کفش میخی معمولی بر مولفه ­های نیروی عکس ­العمل زمین قبل و بعد از خستگی می­باشد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع شبه­ تجربی بود. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل ۱۳ دونده زن (سن: ۲/۴±۲۰/۲ سال) بود. بر اساس در دسترس بودن دو مدل کفش نایک مدل (Nike ، Nike Zoom Rival ، USA) انتخاب شد. از آزمودنی­ها خواسته شد یکبار قبل از خستگی و یکبار بعد از اجرای پروتکل خستگی از هر دو کفش استفاده و نیروی عکس ­العمل زمین ثبت گردید. جهت تحلیل ­های آماری از آنالیز واریانس دوسویه با اندازه­ های تکراری (Two way ANOVA with repeated measures) در سطح معنی­داری ۰/۰۵ استفاده شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد، که اثر عامل کفش بر مقادیر اوج اولیه نیروی عکس العمل زمین در راستای محور عمودی به لحاظ آماری معنادار می­باشد (۰/۰۰۵=P). مقایسه جفتی نتایج نشان داد، مقادیر اوج اولیه نیروی عکس­ العمل زمین در راستای محور عمودی در کفش دبل دنسیتی نسبت به کفش کنترل کمتر است. همچنین، اثر عامل کفش بر مقادیر گشتاور آزاد از لحاظ آماری معنادار بود (۰/۰۰۲=P). نتیجه گیری: کفش دبل دنسیتی مقادیر گشتاور آزاد  و نرخ بارگذاری را در مقایسه با کفش عادی کاهش داد.

کلیدواژه ها:

Double density shoes ، Pronated foot ، Fatigue ، Ground reaction forces. ، کفش دبل دنسیتی ، پای پرونیت ، خستگی ، نیروی عکس العمل زمین