رابطه بین تجربه ترومای کودکی با پریشانی روان شناختی در بزرگسالان: نقش میانجی نشخوارفکری و ذهن آگاهی

مقدمه: شواهد زیادی وجود دارند که نشان می­دهند بین ترومای کودکی با پریشانی روان­شناختی رابطه وجود دارد، اما مطالعات نسبتا کمی عوامل واسطه ای بالقوه برای این رابطه را بررسی کرده اند. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش میانجی نشخوار فکری و ذهن­آگاهی در رابطه بین ترومای دوران کودکی و پریشانی روان­شناختی انجام شد. روش­ کار: روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه افراد مراجعه­کننده به کلینیک­ها و مراکز خدمات روان­شناختی شهر تهران تشکیل دادند. از میان جامعه آماری، ۳۰۰ نفر به شیوه نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه آسیب های کودکی برنشتاین و همکاران (۲۰۰۳)، مقیاس پاسخ نشخوار فکری نولن- هوکسما (۱۹۹۱)، مقیاس ارزیابی ذهن­آگاهی براون و ریان (۲۰۰۳) و پرسشنامه پریشانی روان شناختی کسلر (۲۰۰۳). برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون، مدل یابی معادلات ساختاری و از نرافزار SPSS وAMOS  نسخه ۲۳ استفاده شد. یافته­ ها:  نتایج نشان داد که مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است. ضرایب مسیرهای مستقیم ترومای کودکی  (۰۴۱/۸ T= ،۲۶۲/۰ = β) ، ذهن­آگاهی (۴۲۱/۵۶- T= ،۸۹۶/۰- = β) و نشخوار فکری  (۵۱۹/۵ T= ،۱۶۳/۰ = β) بر پریشانی روا­­ن­شناختی معنادار بودند. همچنین ضرایب غیرمستقیم رویدادهای آسیب­زای زندگی از طریق نشخوارفکری و ذهن­آگاهی بر روی پریشانی روان­شناختی معنادار بودند. نتیجه ­گیری: نتایج بیانگر نقش میانجی نشخوارفکری و ذهن­آگاهی بین تجربه ترومای کودکی با پریشانی روان­شناختی بود. یافته­های این پژهش یک مفهوم بالینی مهم به ما ارائه می­ دهد مبنی بر اینکه، نشخوارفکری و ذهن­آگاهی باید هدفی برای پیشگیری و درمان پریشانی روان­شناختی در قربانیان ترومای دوران کودکی  باشند.

کلیدواژه ها:

childhood trauma ، rumination ، mindfulness ، psychological distress ، structural equation modeling. ، ترومای کودکی ، نشخوارفکری ، ذهن آگاهی ، پریشانی روان شناختی ، مدل سازی معادلات ساختاری.