مسئولیت معنوی زنان در افزایش فرزند آوری بر مبنای نهج البلاغه

جمعیت یکی از عوامل مهم و اساسی در رشد و تکامل همه جانبه ملت ها است. اگر جمعیت یک جامعه به سمت پیری برود و برای جایگزینی جمعیت جوان برنامه ای وجود نداشته باشد، آن جامعه با مشکلاتی چون نیاز به کار نیرو های بیگانه، ورود فرهنگ های متفاوت و افزایش ناهنجاری های اخلاقی مواجه خواهد شد. زن مایه قوت و قدرت خانواده و جامعه است. یک زن با تدابیر معنوی صحیح، ارزش های معنوی را جایگزین کمبود های مادی کرده و همچنین با تربیت فرزندانی سالم و صالح مشکلات کاهش جمعیت را با رویکردی معنوی سامان می بخشد. بر اساس فرمایش امام علیه السلام معنویت و توکل به قدرتی برتر بر جنبه های مختلف زندگی مانند از خود گذشتگی، احساس آرامش و قدرت صبر در برابر ناملایمات، اقتصاد، اخلاق و فرهنگ و به طور غیر مستقیم بر دلایل فرزند آوری و افزایش جمعیت موثر می باشد. امام علی علیه السلام در نهج البلاغه می فرمایند: ایمان راهی است دارای مسیری روشن، چراغش روشن تر و روشنگرتر، با ایمان است که می توان دلیل برای اعمال صالحه ارائه داد و با اعمال صالحه است که به ایمان می توان دلیل آورد و با ایمان است که علم آباد می شود و با علماست که بیم از مرگ بوجود می آید و با مرگ دنیا به پایان می رسد و با دنیا است که آخرت احراز می گردد. (نهج البلاغه، خطبه ۱۵۶) بنابراین با توجه به اهمیت مسئله جمعیت و نقش مهم زنان به عنوان عنصری توانا در افزایش جمعیت و کاهش فرزند آوری و همچنین اهمیت معنویت در زندگی افراد، پرداختن به این مسئله ضروری به نظر می رسد. این مقاله درصدد است نقش معنوی زنان در تمایل به فرزندآوری را با تکیه بر مسایل معنوی همچون توکل، صبر، ایثار، قناعت و دوری از اسراف و تکلف، بررسی کند.