بررسی تاثیر اجرای فعالیتهای کیفیتی بر مدیریت تکنولوژی از طریق افزایش قابلیت یادگیری و نوآوری سازمانی

امروزه، نوآوری و خلاقیت اصلی ترین جزء تکنولوژی و موتور اصلی ایجاد درآمد و مزیت رقابتی سازمان به شمار می آید. یکی از اصلی ترین آغازگران نوآوری یادگیری ست. در ادبیات مدیریت کیفیت ( به ویژه در مدل های مدون کیفیتی مانند TQM)، از یادگیری سازمانی به عنوان یکی از اصلی ترین و موثرترین پیامدهای اجرای این فعالیتها یاد می شود و می توان فعالیت های کیفیت را از جمله آغازگران یادگیری به شمار آورد. آنچه که از ادبیات حاصل شده است، گویای ارتباطی عمیق بین فاکتورهای مربوط به فعالیتهای کیفیت و توانمندسازهای یادگیری است که در ادبیات یادگیری سازمانی از این توانمندسازها تحت عنوان قابلیت یادگیری یاد می شود. در این مقاله سعی داریم که با بررسی حوزه های سه گانه مدیریت کیفیت، قابلیت یادگیری و مدیریت تکنولوژی، شباهت های موجود در این حوزه ها و مفاهیم مشترک آنها را استخراج نموده و ارتباطات شان را مشخص نماییم. به این ترتیب، سوال اصلی مطرح در این مقاله این خواهد بود که چگونه برخی فعالیتهای عملی در حوزه کیفیت منجر به بهبود فعالیتهای مدیریت تکنولوژی می شوند. در همین راستا محققین با پیشنهاد استفاده از مفهوم قابلیت یادگیری و یادگیری سازمانی، چهارچوبی جهت تشریح چگونگی بهبود فعالیت های مدیریت تکنولوژی و تحقیق و توسعه (با محوریت نوآوری سازمانی) از طریق اجرای فعالیت های عملی حوزه کیفیت ارائه می دهند.

کلیدواژه ها:

فعالیتهای کیفی ، مدیریت تکنولوژی ، قابلیت یادگیری ، نوآوری ، مدیریت کیفیت ، تحقیق و توسعه